B@D

It's my Blog @nniversary Day today!

That's what I was thinking and had been planning to post a writeup on this Day for the past month or so. Unfortunately, I had written my first blog post on 19-05-2010 and not 19-07-2010. It's actually been exactly two months past my Blog @nniversary Day and I plan to celebrate it today! Just wonder how did I forget to remember the Day? Well, that clearly shows am getting older; nothing much. That shouldn't stop me here, let's move on..

Even today, I don't really know why this idea of Blogging stuck my mind in the first place. Sometimes, we can't figure out what on this Planet Earth drives us crazy! To begin with, it was not all that easy for me to write my first ever post online; reason being, had no clue as to what I actually want to Blog about?! It still is a mystery, even before starting to Blog, that I knew it will be Gururaja, one of my close childhood friends, the first person to post a comment on my Blog.. and he did.

I continued writing about arbitrary things, with a sole idea of putting my thoughts into words and nothing else. It feels real good when I come to know that there are people who read my weird thoughts quite often. To be frank, the most attractive part of my Blog to me, is the bunch of my readers who have added colors to the Blog Theme with their pictures and value to my writing with their comments; am sure I can ask nothing more than having them spare some of their precious time online in my Blog. I sincerely thank all of my friends, for keeping along and making this tiny space on the web so very much interactive.

By now, I have figured out that Blogging isn't an easy task at all. Recently, was talking to one of my friend over telephone and he said 'I can make out that from your Blog', when I said 'life got busier these days; especially after marriage'. When said 'days have changed and things ain't the same after arrival of home minister', he replied 'my home minister is already staring at me..'. Okay, he is having tough time updating his Blog and most of us are sailing in the same boat. When I started to Blog, she wasn't my wife yet; but without my wife's continued support, Blogging wouldn't have been a part of my life after marriage. Today, for this Blog still does exist, equal credit goes to my wife too.

I share the joy of my First Blog @nniversary Day with each and every one of you; thanks for making this happen. With your ever lasting encouragement, I would like to continue write more and more here.

The more B@Ds; the more GOOD. Thank you all..

ಹು(ಉ)ರುಳು

ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸುಂದರ ಸಂಜೆ, ಸಮಯ 5:30 ರ ಸುಮಾರು. ಬನಶಂಕರಿಯಲ್ಲಿನ ಹೂವಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಎಂದಿನಂತೆ ಜನರಿಂದ ತುಂಬಿಹೋಗಿತ್ತು. ತಮ್ಮ ಗುರುವಾರದ ದಿನಚರಿಯಂತೆ, ಇಂದೂ ಸಹ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅದೇ ಹೂವಿನ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಜರಿದ್ದರು ವೆಂಕಟರಾಯರು. ರಾಯರದ್ದು ಎಂಭತ್ತರ ಆಸು-ಪಾಸಿನ ಜೀವ, ನಿವೃತ್ತಿಯ ನಂತರವೂ ಶಿಸ್ತಿನ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರ. ಸಂಬಳದ ದಿನಗಳಿಂದ ಪಿಂಚಿಣಿಯವರೆಗೂ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ ಮನುಷ್ಯ. ಆರಕ್ಕೇರದ, ಮೂರಕ್ಕಿಳಿಯದ ಇವರ ತುಂಬು ಬದುಕಿನ ಒಡನಾಡಿ ಲಕ್ಷಮ್ಮ, ರಾಯರ ಅರ್ಧಾಂಗಿ.

ಲಕ್ಷ್ಮಮ್ಮನವರದ್ದು ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಎರಡೇ ಕಾಯಕ; ಒಂದು ಪತಿಯಾರಾಧನೆ, ಮತ್ತೊಂದು ದೈವಾರಾಧನೆ. ಮದುವೆಯಾದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ದೇವರ ಮೊರೆಹೋದ ಲಕ್ಷ್ಮಮ್ಮನವರು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಕೊರಗನ್ನು ಪತಿ-ದೈವನ ಪರಮ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯುವುದು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಹೋಗಿರುವ ಆ ತಾಯಿಯು, ತಾಯಿಯಾಗದೇ ಹೋದದ್ದು ಒಂದು ವಿಷಾಧ.

'ಬನ್ನಿ ರಾಯ್ರೆ, ಕಾಫಿ ಆಯ್ತಾ?' ಹೂವಿನಂಗಡಿಯವನು ರಾಯರನ್ನು ಎಂದಿನಂತೆ ಉಪಚರಿಸುತ್ತಾ, ಎರಡು ಸುಗಂಧರಾಜ ಹಾರಗಳನ್ನು, ಐದು ಮೊಳ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮತ್ತು ಕಾಲು ಕೇಜಿ ಬಿಡಿ ಸೇವಂತಿಗೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ. 'ಆಯ್ತಪ್ಪ, ನಿಂಗೆ ಕಾಫಿ ಕುಡ್ಯೋಕೂ ಪುರುಸೊತ್ತೇ ಇಲ್ವೇನೋ?' ರಾಯರು ಹೂವಿನ ಕಟ್ಟನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅಂಗಡಿಯವನನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದರು. 'ಇಲ್ಲಾ ರಾಯ್ರೆ, ಜನ ವಿಪರೀತ. ನಾಳೆ ಶುಕ್ರವಾರ ನೋಡಿ.. ಚಿಲ್ರೆ ಇಲ್ವಾ?'. ಇಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ರಾಯರು ತಲೆಯಾಡಿಸಲು, 'ಹಾರಗಳಿಗೆ ನೀವೇ ಖಾಯಂ ಗಿರಾಕಿ ನೋಡಿ ಸಾರ್' ಎನ್ನುತ್ತಾ ತನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಚಿಲ್ಲರೆಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ ರಾಯರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ. 'ಶುಕ್ರವಾರ ದೇವರಿಗೆ ಹಾರ ಹಾಕಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದ್ರೆನೇ ನನ್ನಾಕೆಗೆ ಸಮಾಧಾನ' ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಧನ್ಯವಾದಗಳೆಂಬಂತೆ ಕೈಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದ ರಾಯರು ಮನೆಯ ದಾರಿ ಹಿಡಿದರು. ಅಂಗಡಿಯಾತ ನಗುತ್ತಾ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟ.

ರಾಯರ ಕಣ್ಮುಂದೆಯೇ ಬೆಂಗಳೂರು ಬೃಹದಾಕಾರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ತೊಂಭತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬಿ.ಡಿ.ಎ. ಇಂದ ದೊರೆತ ನಿವೇಶನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್.ಡಿ.ಎಪ್ಹ್.ಸಿ. ಸಾಲ ಪಡೆದು ರಾಯರು ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿದಾಗಿನ ಬೆಂಗಳೂರೇ ಬೇರೆ. ಅತ್ಯಂತ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವೇಗಕ್ಕೆ ಸಾಟಿ ಎಂಬಂತೆ ತಲೆ ಎತ್ತುತ್ತಿರುವ 'ನಮ್ಮ ಮೆಟ್ರೋ' ಕಾಮಗಾರಿಯ ಅಡಚಣೆಗಳ ನಡುವೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹಾದು ಬಂದ ರಾಯರು ಬಿ.ಎಮ್.ಟಿ.ಸಿ. ಬಸ್ ಏರಿದರು. 'ಕೋಣನಕುಂಟೆಗೆ ಒಂದು ಟಿಕೆಟ್, ಸೀನಿಯರ್ ಸಿಟಿಜನ್ ಕಾರ್ಡ್ ಇದೆ' ಎಂದ ರಾಯರ ಕೈಗೆ ವಿನಾಯಿತಿ ದರದ ಚೀಟಿ ಕೊಟ್ಟ ಬಸ್ಸಿನ ನಿರ್ವಾಹಕ ಕೊಪದಿಂದಲೆಂಬಂತೆ ಅವರನ್ನು 'ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ' ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕಿಕ್ಕಿರಿದಿದ್ದ ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ದೂಡಿದ. ಯುವಕನೊಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ನಾಗರೀಕರಿಗೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟ ಆಸನವನ್ನು ರಾಯರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟ. 'ಮುಂದಿನ ನಿಲ್ದಾಣ ಸಾರಕ್ಕಿ; Next stop is Sarakki', ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪಯಣ ಸಾಗಿತ್ತು.

ಮುಂದಿನ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಹೂಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುತ್ತಾ ಕುಳಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯರಿಬ್ಬರ ಮಾತುಗಳು ರಾಯರ ಕಿವಿಗೆ ಬಿಳುತ್ತಿದ್ದವು. 'ಏನಮ್ಮಾ, ಇವತ್ತು ಊವ ಮಾತಾಡ್ಸಕಾಗಲ್ಲ'... 'ಇಂಗಾದ್ರೆ ನಾವು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ದಂಗೆನೆ. ಅಸ್ಲೂ ಗಿಟ್ಟಲ್ಲ'.. 'ನೀನು ಹಾರ ಆಕಲ್ವಾ?'... 'ಆಕ್ತಿನಿ, ಆದ್ರೆ ಬನಶಂಕ್ರಿ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಲ್ಲಿ ಹಾರ ತಗಳಂಗಿಲ್ಲ.. ಮಾರ್ಚರಿಯಿಂದ ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್ ಬತ್ತವಮ್ಮಾ'... ಆ ಮಾತುಗಳು ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ರಾಯರು ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಕುಸಿದುಹೋದರು. ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಹೂವಿನ ಹಾರದ ಪೊಟ್ಟಣ ಅವರ ಕೈಜಾರಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು; ವೆಂಕಟರಾಯರ ಕಿವಿಯ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಲಕ್ಷ್ಮಮ್ಮನವರ ಸ್ತೋತ್ರ-ಪಠಣ, ಪೂಜಾ ಘಂಟನಾದಗಳ ಸದ್ದು ಮೊಳಗುತ್ತಿತ್ತು..

Handsome Hubby!

How to make ur Wife happy?
It's not at all difficult..
U only need to be a:
1. Friend
2. Companion
3. Lover
4. Chef
5. Electrician
6. Carpenter
7. Plumber
8. Mechanic
9. Decorator
.
.
.
312. Good Listener
313. Organizer
314. Good Luggage Lifter
315. Very Clean
316. Sympathetic
317. Athletic
.
.
.
1054. Courageous
1055. Determined
1056. True
1057. Dependable
1058. Intelligent
.
.
.
10013. Psychologist
10014. Pest Exterminator
10015. Psychiatrist
10016. Healer
.
.
.
3110010. Stylish
3110011. Driver
.
.
.
So, better be a bachelor and stay happy alone..

If you are a girl reading this post, I know you already have a comment right away. Please, do read on..

The above was an SMS I received on my cell phone few days back. First person to whom I forwarded that message was my better half, wife. 'no better work dear?' was a quick reply from her! I know she wasn’t angry; but, sure she wasn’t happy reading that message either.

It was my superior at work who sent me that message, from whom I have learnt a lot about life. He is very happy for being married since the past 30 years; and sometimes I do see a 'newly married man' in him when he speaks about his wife and married life. Also, he was the only person to counsel me about married life before my marriage, which definitely was worth listening. Frankly, am lucky enough to have someone like him with me at this important stage of my life.

I had also forwarded the same SMS to my junior and got a response 'ur wife is lucky Sir, u have all the listed characters'. Is it..?! Well, I did not proceed ahead to perform a postmortem on that statement. Truth is that my wife asks nothing else but thinks I still need to give her more time of mine in a day. Yes! It is a genuine ask from her and that's her right, anyways.

In life of Women, Men play a vital role; at least in a male-dominant society like ours. The less said (often unsaid) is also true - In life of Men, Women play a vital role. In my personal opinion, relationship of Husband & Wife is something that one should never miss to have in a lifetime - it is a unique feeling, which am unable to put in any known words here. If you are married, you know what I mean; if not, please get married to the right person at the right time.

My desktop and laptop computers are two biggest enemies of my wife these days; when am with any one of those, I easily forget rest of the world. Though our relation is more than nine years older now, living together as partners is a new life altogether. I know she is sort of hurt when she says 'in next janam, you should be my wife and me, your husband'. I strongly hope that it does happen, for the only reason that we get to live yet another life together. Toughest ask of my life so far (and even, forever) is to be a 'good' husband (am going to be one, for sure). However, I have realized that it's easy to be a human; but very hard to make a 'Handsome Hubby'.