ಮುಂಜಾನೆಯ ಕನಸು

ಜೀವನವೇ ಹೀಗೇನೋ.. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಂಬಂಧವಿರದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸನ್ನಿವೇಶದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯಿಸಿ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಂಕೋಲೆಗಳನ್ನು ಬೆಸೆದು, ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದ ಅಗೋಚರ ಆತ್ಮೀಯತೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಬದುಕಿನ ಬಗೆಗೆ ಹೊಸದೊಂದು ಭರವಸೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಿ, ಆ ಮೂಲಕ ಅಂತರಾಳದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಕೊರಗುಗಳಿಗೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದರೂ ಶಾಶ್ವತವೆಂಬಂತೆ ಭಾಸವಾಗುವ ಪರಿಹಾರದ ರೆಕ್ಕೆ-ಪುಕ್ಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿ, ಹಗುರಾದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಕಾಶದೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರಿಬಿಡುತ್ತದೆ..

ಮೇರಿ ಮೇಡಂ (ಹೆಸರು ಬದಲಿಸಲಾಗಿದೆ), ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ; ಸರಿಸುಮಾರು ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಆಸುಪಾಸಿನ ವಯಸ್ಕರು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತಮ್ಮ ಸುದೀರ್ಘ 36 ವರ್ಷಗಳ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಸರ್ಕಾರಿ ಸೇವೆಯಿಂದ ವಯೋನಿವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿದರು. ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಕಿರಿಯನಾದ ನಾನು ಕಳೆದ 5 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರಿಂದ ಕಲಿತ ಪಾಠ ಅನೇಕ. ಸರ್ಕಾರಿ ವಸತಿಗೃಹದಲ್ಲಿ ವಾಸವಿದ್ದ ಅವರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬದುಕೇ ವಿಚಿತ್ರ; ಗೃಹಿಣಿಯಾದರೂ ಒಂಟಿತನವೇ ಅವರ ಒಡನಾಡಿ. ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಅವರ ಸೇವಾವಧಿಯ ಕೊನೆಯ ದಿನದಂದು ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳ್ಕೊಡುಗೆ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ಬಗೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುವ ಸರದಿ ನನ್ನದಾದಾಗ, ಕೆಲವೇ ವಾಕ್ಯಗಳ ನಂತರ "ಅವರು ಈವರೆಗೂ ನನಗೆ ತೋರಿರುವ ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನು ಆಭಾರಿ.." ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ.

ಸಮಾರಂಭದ ನಂತರ ನೇರವಾಗಿ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಬಂದ ಮೇರಿ ಮೇಡಂ, "ಇದು ನಿಮಗೆ ಸರ್, ಆಮೇಲೆ ಓದಿ.." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಆ ಮೊದಲೇ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ್ದ ಒಂದು ಬಿಳಿಯ ಲಕೋಟೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಕೈಗಿತ್ತರು. ಅದರಲ್ಲೇನಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸದೇ "ಥ್ಯಾಂಕ್ಯೂ ಮೇಡಂ.." ಎನ್ನುತ್ತ ಅದನ್ನು ಕಿಸೆಯಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಆ ದಿನ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ, ಬಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದ ನನಗೆ ಲಕೋಟೆಯ ನೆನಪಾಗಿ, ಅದನ್ನು ಕಿಸೆಯಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದು ಬಿಡಿಸಿ ಮೇರಿ ಮೇಡಂ ಅವರ ಕೈಬರಹದಲ್ಲಿದ್ದ ಲೇಖನವನ್ನು ಓದಲಾರಂಭಿಸಿದೆ.

ಮುಂಜಾನೆಯ ಕನಸು

ಮುಂಜಾನೆಯ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುಂದರ ಕನಸು. ಕರಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತರನ್ನು. ಕರ್ಣಗಳಿಗೆ ಮೃದುವಾದ ಮನೋಹರವಾಗಿ ಕೋಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಒಂದು ಅಶರೀರವಾಣಿ.

"ನೀಡಿರುವೆನು ನಿನಗೆ ಅಷ್ಟ ಐಶ್ವರ್ಯಗಳನ್ನು, ನನ್ನಿಂದ ಯಾವ ವರವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಮತ್ತೆ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ?"

ಪ್ರಭುವೇ, ನನಗೆ ನೀನು ನೀಡಿರುವುದು ಸಪ್ತ ಐಶ್ವರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ. ಒಂದು ಕೊರತೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟಿರುವೆಯಲ್ಲಾ; ಅದನ್ನು ಪೂರೈಸು ಪ್ರಭುವೆ

"ಅದೇನೆಂದು ತಿಳಿಸಿದರೆ ಪೂರೈಸುವೆ ಆ ನಿನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು"

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಊರಿಗಿದ್ದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಬಸ್ಸು ದೂರದಲ್ಲಿ ಆಗಮಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮೇರಿ ಮೇಡಂ ಮೂಲತಃ ಕ್ರೈಸ್ಥರಾದರೂ, ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೇಲಿದ್ದ ಅವರ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಕಂಡು ಬೆರಗುಗೊಂಡಿದ್ದೆ. ಲಕೋಟೆಯನ್ನು ಕೈಚೀಲದೊಳಗೆ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಇರಿಸಿ, ಬಸ್ಸಿಗೇರಿ ಕುಳಿತೆ. ಪ್ರಯಾಣದುದ್ದಕ್ಕೂ ಮನಸ್ಸು ಚಿಟ್ಟೆಯಂತೆ ಅನೇಕ-ಅನಾವಶ್ಯಕ ವಿಚಾರಗಳೆಡೆಗೆ ನಿರಂಕುಶವಾಗಿ ಹಾರಾಡುತ್ತಿತ್ತು; ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಾಹನ ಹಾಗೂ ಜನದಟ್ಟಣೆ ಬೇಸರ ತರಿಸಿತ್ತು, ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಜೋಂಪು ಹತ್ತಿ ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಮನೆ ತಲುಪಿದ್ದೆ.

ಇದಾಗಿ ಹಲವಾರು ದಿನಗಳೇ ಕಳೆದುಹೋದವು; ಮೇರಿ ಮೇಡಂ ಕಛೇರಿಯ ತಮ್ಮ ವಸತಿಗೃಹವನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸಿ, ನಗರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಒಂದು ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿದ್ದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶಗಳೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೋ ವಿಷಯವಾಗಿ ಒಮ್ಮೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಗೀಚಿಟ್ಟಿದ್ದ ಹಾಳೆಯ ತುಣುಕೊಂದನ್ನು ಕೈಚೀಲದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವಾಗ, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ನಾನು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿದ್ದ ಮೇರಿ ಮೇಡಂ ಅವರ ಲಕೋಟೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ದಿನೇ ದಿನೇ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಾಹನದಟ್ಟಣೆಯಂತೆ ಉಲ್ಬಣಿಸುತ್ತಿರುವ ನನ್ನ ಮರೆಗುಳಿತನಕ್ಕೆ ಶಪಿಸಿ, ಲಕೋಟೆಯ ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ:

ಬರಿದಾದ ನನ್ನ ಮಡಿಲು, ಸರ್ವ ಸದ್ಗುಣ ಸಂಪನ್ನನಾದ ಒಂದು ಪುತ್ರ ರತ್ನವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸು ನನಗೆ

"ಈ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಸರ್ವ ಸದ್ಗುಣ ಸಂಪನ್ನನಾದವನನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ಸಾಗರದೊಳಗೆ ಸಾಸಿವೆ ಕಾಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದಂತೆ ಅಲ್ಲವೆ?"

ಆ ಸಾಗರದೊಳಗಿಂದ ಒಂದು ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ತೆಗೆದಿರುವೆನು ಪ್ರಭುವೆ 

"ಬೇಡಿಕೋ ಹಾಗಾದರೆ ಏನು ನಿನ್ನ ಕೋರಿಕೆ?"

ಪುನರ್ಜನ್ಮವಿರುವುದು ನಿಜವಾದರೆ, ಮರುಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನಾನು ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಜನ್ಮತಾಳಿದರೆ, ಬರಿದಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಮಡಿಲನ್ನು ತುಂಬಲು ಪ್ರಶಾಂತ ಎನ್ನುವ ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನವನ್ನು ಕಂದನಾಗಿ ಕರುಣಿಸು

"ಮರುಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಿದ್ದರೆ ತಥಾಸ್ತು.."

ಮರೆಯಾಗಿತ್ತು ವರವನ್ನು ನೀಡಿದ ದೈವಸ್ವರೂಪ. ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಕಣ್ಣುತೆರೆದಾಗ ಕಂಡಿತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ವಾಸ್ತವರೂಪ..

- ಮೇರಿ.

Bird Flu hits Bangalore

Still hung with the 'so good' taste of hot & crispy boneless bucketful you ate at the nearest KFC restaurant yesterday? Well then, don't fear on seeing this post; "People need not panic as the influenza has not spread as of now" says Mr. Revu Naik Belamagi, the Minister for Animal Husbandry and Veterinary Services, Govt. of Karnataka.

Image Courtesy: The Telegraph

High Security Animal Disease Laboratory at Bhopal confirmed that the blood samples of Turkeys drawn from Central Poultry Development Organization & Training Institute, Hesaraghatta, Bangalore were tested positive for Avian Influenza (H5N1) virus, following death of many turkey birds since early this October. Immediate to the report from Bhopal, all turkey birds were culled & safely disposed; a 10Km radius area around Hesaraghatta was declared 'Alert Zone'; sale of poultry meat & eggs was prohibited and movement of all poultry & its products from and into the alert zone was also banned.

A short personal interruption; I had earlier drafted a detailed writeup to publish, for this being my 100th Blog post, which was then edited to fit well within a paragraph in view of Social Awareness gaining importance. Even now, am finding it hard to accept the fact that I somehow managed to creep across the milestone, which should sincerely be attributed to all my readers for their constant support and encouragement. In our recent conversation, Dr. T. S. Ramananda who is a well-known writer and one of my role models suggested me that I try to publish a Book since this Blog is reaching a limited audience. Following his thought & this 100th post, am seriously thinking to bring out a compilation of some selected posts from this Blog of mine in the form of a Book. Hoping for the possible best, I shall soon consult my personal sponsor regarding this - my Wife :o)

Rapid Response Teams consisting of Veterinarians, Para-vets & supporting staff have been already formed to tackle the present Avian Influenza (commonly called as Bird Flu) chaos and also to take up further investigations, followed by appropriate measures to cull infected birds and dispose them off safely; thus checking further infections. As in this case, professional hazards have always been a challenge to Veterinarians and Para-vets, who deserve all the credit for keeping the situation under control. Appropriate services are also being extended by officials and staff from the Department of Health, Police & BBMP in this regard.

Since its first occurrence in humans in 1997, AI (H5N1) virus has been of utmost importance worldwide for it being the most pathogenic strain of its group and its ability of undergoing mutation to infect humans as well. Typical bird flu symptoms in humans include cough, diarrhea, difficulty breathing, fever, headache, runny nose, sore throat & muscle aches. Hundreds of humans, mostly farmers, farm women and those working with poultry have fallen sick of Avian Influenza and statistics reveal that up to 60% of those who became ill have died. 'The Telegraph' reported that Indonesia has been the nation hardest-hit by bird flu, with 150 deaths reported between 2003 and 2011. However, solace is the fact that there are no deaths reported due to bird flu since beginning of this year in the Country.

Basically, Indian food habits are said to destroy most of the food-borne infections; following the thorough cooking at constantly higher temperatures. Said this, can we still continue eating poultry meat & eggs? Is it 'unsafe' to consume chicken & eggs from the commercial eateries? - Finding an answer to these questions for now is not all that easy. 'Once Saved Always Saved' concept might tend to keep us away; but the yummy McEgg Burger is definitely too much a temptation!!

Hesaraghatta in Bangalore has been known for its richest biodiversity across the Country; for it being the site of many significant and advanced animal husbandry activities from ages. It was a nice place of weekend hangouts with kids for Bangaloreans, where they could enjoy the beauty of nature to its fullest. But not for now; it would be better to keep away from places in and around Hesaraghatta - One, not to get ourselves infected and Two, not to facilitate the spread of infection beyond the nucleus of alert zone.

Web Browser : ಜಾಣ್ಮೆಯ ಆಯ್ಕೆ

ಕರ್ನಾಟಕ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಂಘ, ಬೆಂಗಳೂರು ಇವರು ಹೊರತರುತ್ತಿರುವ 'ಪಶುವೈದ್ಯ ಧ್ವನಿ' ಎಂಬ ಚಾತುರ್ಮಾಸಿಕ ವೃತ್ತಿಪರ ಸುದ್ದಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ 'ಗಣಕ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಾಲ' ವಿಷಯವಾಗಿ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದೊಂದಿಗೆ 'ಜಾಲ ಲೀಲ' ಎಂಬ ಅಂಕಣವನ್ನು ನಿಯತವಾಗಿ ಬರೆಯುವ ಅವಕಾಶ ನನಗೆ ದೊರೆತ ವಿಚಾರವನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಬಹುಶಃ ನಿಮಗೆ ನೆನಪಿರಬಹುದು.

ಮೇ-ಆಗಸ್ಟ್ 2012 ರ ಸಂಚಿಕೆಯು ಹೊರಬಂದು ಈಗಾಗಲೇ ಬಹಳ ದಿನಗಳೇ ಕಳೆದಿದ್ದು, ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ 'ಜಾಲ ಲೀಲ' ಸರಣಿಯ ನನ್ನ ಬರೆಹವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ; ತಡವಾದುದ್ದಕ್ಕೆ ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ. ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ-ಅಭಿಪ್ರಾಯ-ವಿಮರ್ಶೆ-ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ಎಂದಿನಂತೆ ತುಂಬುಹೃದಯದ ಮುಕ್ತ ಸ್ವಾಗತ.

ಈ ಸರಣಿಯ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನವು ಇಲ್ಲಿದೆ: Web Browser : ಅಪಾಯದ ಹೊಸ್ತಿಲು?

ಲೇಖನ - 2

ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು web browser ಗಳ ಬಳಕೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, ಸುರಕ್ಷತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನಮಗಿರಬೇಕಾದ ಮೂಲಭೂತ ಮಾಹಿತಿ ಹಾಗೂ ಅರಿವಿನ ಬಗೆಗೆಗಿನ ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆವು. ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮಗಳ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಗತ್ಯ-ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದಿಕೊಂಡು, ಮಾಹಿತಿಯ ಸುರಕ್ಷತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬಾರದಂತೆ ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಮಹಾಸಾಗರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸದಾ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿರಬಲ್ಲ browser ಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಗತ್ಯ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡೋಣ.

Browser ಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವ ಮುನ್ನ, ಯಾವುದೇ ಮಾದರಿ/ಆದರ್ಶ browser ಸಾಧನವು ಹೊಂದಿರಬೇಕಾದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆಗಳ್ಯಾವುವು? ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತ. ನಮ್ಮ ದಿನನಿತ್ಯ ಬಳಕೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಗತ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲು ನೆರವಾಗುವಂತೆ browser ಗಳು ವೇಗ (speed), ಲಘು (lightweight), ಸರಳ (simple), ಸುರಕ್ಷತೆ (security), ಸಹವರ್ತಿತ್ವ (compatibility), ಗೌಪ್ಯತೆ (privacy), ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆ (reliability), ಸಹಾಯ (support), ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ (competitive), ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ (performance), ನವೀಕರಣ (update) ಮುಂತಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಆದರೆ, ಈ ದಿನದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ browser ಅನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ/ಸಂಸ್ಥೆ/ಸಮೂಹ ತನ್ನ ಸಾಧನವು ಮೇಲ್ಕಾಣಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿದೆಯೆಂದು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಬಳಕೆದಾರರಾದ ನಮ್ಮಗಳ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುವ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರಸಕ್ತ ವಿಷಯ, ಉದ್ದೇಶ ಹಾಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತತೆಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಚರ್ಚಿಸಲ್ಪಡುವ browser ಗಳು ಪ್ರಮುಖವೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.

ಇದು ಭಾರತವನ್ನೊಳಗೊಂಡಂತೆ ಬಹುಶಃ ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಚಲಿತ browser; ಕಾರಣ, ಗಣಕಯಂತ್ರವನ್ನು ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿ ಇಂದಿಗೂ ತನ್ನ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿರುವ Microsoft Windows ತಂತ್ರಾಂಶದೊಂದಿಗೆ ಇರುವ ಏಕೈಕ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ browser ಸಾಧನ. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದ ಅನೇಕ ಸುರಕ್ಷಾ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಇಂದಿಗೆ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಸಾಧನವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ರಚಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗಿನ ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ (latest version) 9.

ದುಬಾರಿ Mac ಸಾಧನಗಳ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಒಡನಾಡಿಯಾದ ಈ browser, Microsoft Windows ಸಹವರ್ತಿತ್ವ ಆವೃತ್ತಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳ್ಳುವವರೆಗೂ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಣಕ ಬಳಕೆದಾರರಿಂದ ದೂರ ಉಳಿದಿದ್ದಿತು. iPad, iPhone ಮುಂತಾದ Apple ಸಾಧನಗಳಿಂದ ಮೊದಲ್ಗೊಂಡು, ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಣಕಯಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನವನವೀನ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳನ್ನು Safari ತನ್ನ ಬಳಕೆದಾರರಿಗೆ ಒದಗಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ 5.

ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯ ಗಣಕ ಹಾಗೂ ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ಸಾಧನಗಳಲ್ಲಿ ಅನುಸ್ಥಾಪಿತಗೊಳ್ಳುವ ವಿವಿಧ ಸ್ವರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ Opera browser ನದ್ದು. Mac, Linux, Windows, Android, Mobile ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ತಂತ್ರಾಂಶಗಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿದ್ದು, ಸುರಕ್ಷತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಸಹ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ 12.

Mozilla ಸಮೂಹದ ವತಿಯಿಂದ ಆವಿಷ್ಕಾರಗೊಂಡು, ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಮುಕ್ತ ತಂತ್ರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿಯೂ ವೈವಿಧ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ browser ಸಾಧನ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಂದಗತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ದೂರವಾಗಿಸಿ, ಇಂದಿಗೆ ತೀವ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬಲ್ಲ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಹೊಂದಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ 14.

ಈ ದಿನದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಪ್ರಪಂಚದ ಒಡೆಯ ಎನಿಸಿರುವ 'Google' ಹೊರತಂದಿರುವ ಆತ್ಯಾಧುನಿಕ browser ಸಾಧನ. ಮೂಲತಃ Windows ಆವೃತ್ತಿಯ ತಂತ್ರಾಂಶವಾಗಿದ್ದ Chrome, ಈಗಾಗಲೇ Chromium ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೂ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ತ್ವರಿತ, ಸರಳ ಹಾಗೂ ದಕ್ಷತೆಯಿಂದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಈ ಸಾಧನವು ಅತೀವ ತೆರನಾದ ಬಳಕೆದಾರರ ಮಾಹಿತಿ ಕಲೆಹಾಕಿ, ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನಾದ Google ಗೆ ಅದನ್ನು ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ರವಾನಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ! ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ 20.

ಯಾವುದೇ ಸಾಧನವೂ ಶೇಕಡಾ ನೂರರಷ್ಟು ಸುರಕ್ಷಿತವಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ನಾವು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು; ಇದು browser ಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಸಹ ಸತ್ಯ. ನಮ್ಮ ಅನುಕೂಲ ಹಾಗೂ ಉಪಯುಕ್ತತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ, ಒಂದೇ ಗಣಕಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು browser ಗಳನ್ನು ಅನುಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಸಹ ಸಾಧ್ಯ; ಆದರೆ, ಇದರ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಳಕೆದಾರರು ಅತ್ಯಂತ ವಿವೇಚನೆಗೆಯಿಂದ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ browser ಸಾಧನವಿರಲಿ, ಇಂದಿಗೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಪ್ರಸ್ತುತ ಆವೃತ್ತಿ (latest version) ಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ಸಮಂಜಸ.

ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಒಂದು ವಿಚಾರವನ್ನು ನಾವು ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಗಮನಿಸಲೇಬೇಕು - ಅತ್ಯಂತ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ browser, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಅನುಸ್ಥಾಪಿತಗೊಳ್ಳದೇ ಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಒಂದು browser ಅನ್ನು ಅನುಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣಾ ತಂತ್ರಾಂಶವು (operating system) ನಮ್ಮ ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ಸಾಧನ (electronic device) ದಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, Internet Explorer ಅನ್ನು ನಾವು Linux ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗಣಕಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ಅನುಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಹಾಗೆಯೇ, iPad ಸಾಧನವೊಂದರಲ್ಲಿ Safari browser ಹೊರೆತಾಗಿ ಇನ್ಯಾವುದನ್ನೋ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ನಿಮಗೆ ಸೂಕ್ತವೆನಿಸಿದ browser ಸಾಧನದ ಜಾಣ್ಮೆಯ ಆಯ್ಕೆ ನಿಮ್ಮದು..

(ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ನುಡಿ ತಂತ್ರಾಂಶದ ASCII ಸ್ವರೂಪದಿಂದ UNICODE ಗೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಹಳ್ಳಿಮನೆ ಅರವಿಂದ ಅವರ ASCII2UNICODE ತಂತ್ರಾಂಶ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ)

days with Dengue..

"Excluding the fact that you have been tested positive for Dengue, do you have any other health issues?"

This question from Dr. Gopala Swamy H. C., to me, was a very tough one to take up. I think this is one thing that makes some people great - 'handling extremely serious things literally lighter'. At that moment, it really took a lot from me just to think about anything other than Dengue, for which I was declared positive.

"As you know, there is no treatment for any Viral infection; so is with Dengue Fever. Only way is to treat it symptomatically and avoid any further complications. It is a self-limiting disease" he continued, after picking the glimpse that I was taking a while to get tuned to his tempo.

"aaammmm.." following a gush of fresh oxygenated blood to my gray matter, I replied "Am unable to digest anything I eat.. everything just gets vomited".

"Do you have a history of Gastritis?".

"Yes, I do; a severe form of it though" - while I said this, it made me remember 'All Good Things Come With A Price'; a couple of years ago, Marriage came to me with Gastritis.

"Fine, lets stop your Antibiotics; will put you on Acera-D, which will act to reduce instances of Gastritis; Immunace Forte, which is just a vitalizer; and if you continue to record temperature, take Febrex 650mg tid. Drop by the Lab to let them draw your blood sample again and see you tomorrow morning along with the Report" - he handed over the prescription to me with a smile, which made me realize that every minute of his does count.

"Okay; Thank you Sir.." I slowly made my way towards the Lab.

It was a fortnight ago, on a lovely Sunday in a birthday party, I started feeling all the 206 bones and over 650 muscles in my body aching together; which wasn't very usual, I knew. A dose of Paracetamol and Diclofenac only could give temporary relief; but later that night I was all feverish with severe head-body aches, which made me almost shiver to death. Next day morning, I struggled to hold my balance and gait, walking to the Doctor next door; who straightaway put me on Cipro, which never gained me independence from illness while the Country witnessed yet another Independence Day. With constant fever ranging between 102 to 103^oF with unbearable aches all over, I had no other go than paying a visit to a nearby Multispecialty Hospital.

When it all just ended with another prescription for a higher Antibiotic, I couldn't keep any mum - "Sir.. could we go in and have the complete blood picture looked at?". "It might be too early to look into it but anyways, we shall.." said the Doctor. My suspicion proved true; the Platelet and Total Count were deep down the normal range! Without my consent, they immediately drew my blood sample for the Dengue NS1 Antigen Test; the assay ran positive. "You need to get hospitalized without any delay, we got to start off with Platelet Transfusion" Doctor said. It was then my Dad and Sister went to the Family Physician for a second opinion, who referred me to Dr. Gopala Swamy.

Next day morning, soon as I received the report from Lab, wound was seared with hot iron; the Platelet count had gone further down.

I knew Dr. Swamy was playing a mind game while he said "No worries, we shall somehow bring up the Platelet count".

"Sir, is it this the right time for Platelet Transfusion?", I was sounding all worried.

"Don't think so. I have seen patients recovering gradually with a Platelet count as low as 50 thousand; yours is in the 1 lakh range. Hospitalization and Platelet Transfusion is recommended only if your count drops down to 30 thousand and below. Until then be happy at home, take complete rest and try to eat well. Will put you on few shots of Steroid, which I have seen to improve Platelets; If someone asks you if Steroids are the treatment for Dengue Fever? NO. But, it works; how?  don't know", his confidence was backed up by huge experience.

Soon I was in the Emergency Ward for the first Steroid shot and rest of them were in queue to be shot into me by my Sister at home; this is why I feel one shouldn't have a Doctor sib.

I went on to find out what possibly would have gifted me this viral infection; the culprit was none other than the yellow fever mosquito, Aedes aegypti. It was a relief to know that Dengue could spread only by the bite of a vector Aedes; pretty sure I wouldn't be spreading infection to others since hundreds of mosquitoes were clapped to death during my 'NO AEDES' campaign and it was well over seven initial days of infection, during which period one can possibly be a potential source of infection to fellow humans through bite of an Aedes. But there always was the danger of internal hemorrhage due to low Platelet count, leading to Dengue Hemorrhagic Fever or Dengue Shock, which could possibly be lethal.

Following appropriate medical attention by Sister, continuous prayers of my Parents and unconditional care from my Wife, I started improving and my Platelet count was ticking up in the next five days. It was only then I gained some confidence and strength within to fight out Dengue. I was somehow lucky enough not to end up with severe complications of Dengue Fever. Today’s blood picture showed my Platelet count well up in the normal range, a good sign for sure.

"My next post would definitely be about 1947 - The Vegetarian Restaurant" was what I told my friends while having lunch there during our last meet. Am sure Raju & Vivek, who were expecting something from me about '1947' in this Blog would be taken by surprise on reading what really followed. It's been a month I went on leave at work, huge responsibility resting on me in that front as well. While many of my contacts are wondering into which Shell I managed to creep in lately, I slowly and steadily am fighting and counting off my days with Dengue..

ವೃತ್ತಿ ಪರಿಧಿ - ಪಶುವೈದ್ಯರ ಹೆಮ್ಮೆ

(IndiBlogger ನಲ್ಲಿ ನೋಂದಣಿಯಾಗಿರುವ ಸುಮಾರು 149 ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್-ಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಇಂದಿಗೆ, ಜೂನ್ 2012 ರಲ್ಲಿ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ, ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ವಿಷಯವನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತಾ, ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಕರ್ತರಾದ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಓದುಗ ಮಿತ್ರ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಅನಂತ ವಂದನೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ)

ಈ ಲೇಖನವು ಸರಿಸುಮಾರು ಮೂರೂವರೆ ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ 'ಕರಡು' ಪ್ರತಿಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದುಕೊಂಡದ್ದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ. ಪಶುವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರಿಂದ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಕನ್ನಡ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು ಹೊರತಂದಿರುವ 'ವೃತ್ತಿ ಪರಿಧಿ' ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ ಅದರ ಬಗೆಗಿನ ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಬರೆದು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಗಾಧವಾದ ತುಡಿತವನ್ನು ಅಂತರಂಗದ ಆಳದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮನೆಮಾಡಿರುವ ಅಜಾಗೃತ ಅಳುಕು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಂತಿತ್ತು. ಡಾ. ಟಿ. ಎಸ್. ರಮಾನಂದ ಅವರಂತಹ ಮಹಾನ್ ಬರಹಗಾರರ ಅದ್ಭುತ ಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ, ಸಾಹಿತ್ಯದ ತಿರುಳನ್ನೇ ಅರಿಯದ ನನ್ನಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯನೊಬ್ಬ ಬರೆಯುವುದು ಪ್ರಮಾದವಾಗಬಹುದೆಂಬ ಅಂಜಿಕೆಯಿಂದಲೇ ಈ ಹರಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕಿದ್ದೇನೆ; ಆಗಬಹುದಾದ ಎಲ್ಲಾ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮನ್ನಿಸಿರೆಂದು ಗುರು-ಹಿರಿಯರಾದ ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಅವರಲ್ಲಿ ನಮ್ರನಾಗಿ ವಿನಂತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

'ವೃತ್ತಿ ಪರಿಧಿ' ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಅವರ ಮೂರನೇಯ ಕೃತಿ. ಇದು ಅವರ ಪಶುವೈದ್ಯ ವೃತ್ತಿಪರ ಅನುಭವವೆಂಬಂತೆ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆಯಾದರೂ, ಓದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ವೃತ್ತಿಪರತೆಯ ಓರೆಗಲ್ಲಿನುದ್ದಕ್ಕೂ ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನಾನುಭವವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪರಿಯು ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ; ಇದರ ಹಿಂದಿರುವುದು ಅವರ ಪರಿಪಕ್ವವಾದ ಉನ್ನತ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಹಾಗೂ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಪ್ರೌಢಿಮೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ಸ್ವತಃ ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಅವರೇ ಪುಸ್ತಕದ 'ಅರಿಕೆ'ಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಡಾ. ರಹಮತ್ ತರೀಕೆರೆ ಅವರು 'ಮುನ್ನುಡಿ'ಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ಮಾತುಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ.

ಸರ್ಕಾರೀ ಪಶುವೈದ್ಯರುಗಳಿಗೆ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಬದುಕಿನ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಸಮಾಜದ ಸರ್ವತೊನ್ಮುಖ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ಇನ್ನಿತರೇ ಹಲವಾರು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳು ಅನಿವಾರ್ಯವೆಂಬ ಸರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ 'ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ' ಹಾಗೂ 'ಪ್ರವಾಹ ಪರಿಹಾರ' ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿನ ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳ ಮುಖೇನ ಲೇಖಕರು ಮತ್ತೇ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಮೂಲಕ, ಕೇವಲ ಪಶುಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುವುದು ಮಾತ್ರ ಪಶುವೈದ್ಯರ ಆದ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯವೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅನೇಕ ಕಿರಿಯ ಪಶುವೈದ್ಯರುಗಳಿಗೆ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ನೀತಿಪಾಠ ಹೇಳುತ್ತಾ, ಅವರನ್ನು ವೃತ್ತಿಪರ ಸನ್ಮಾರ್ಗದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸುವಲ್ಲಿ ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಪುಸ್ತಕದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ - ನೈಜತೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿರುವ ಪಾತ್ರಗಳು, ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಹಾಗೂ ಮಾತುಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸಹಜವೆಂಬಂತಿದ್ದು, ನಿರೂಪಣಾ ಶೈಲಿಯು ಯಾವುದೇ ಪಶುವೈದ್ಯರು ಅಲ್ಲಿರುವುದು ತಮ್ಮದೇ ಅನುಭವವೇನೋ? ಎಂಬ ಭ್ರಾಂತಿಗೊಳಗಾಗುವಂತಿದೆ. ಎಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕದ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಗ್ಧ ಜನರ ಅಸಹಾಯಕ ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಅವರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಓದುಗರಿಗೆ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿಕೊಟ್ಟಿರುವ ರೀತಿಯು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿ, ಬಹುಕಾಲ ನೆನಪಿನಲ್ಲುಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕಗ್ಗತ್ತಲು ಸೆರಗು ಸರಿಸಿದಾಗ ಮೂಡಿದ ಮುಂಜಾವಿನ ಅರಣ್ಯದ ಸುಂದರ ನೋಟ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ಬರದ ಭೀಕರತೆ, ಪ್ರವಾಹದ ಪ್ರಬಲತೆಗಳ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಕಾರೀ ವರ್ಣಿನೆ ಲೇಖಕರ ಭಾಷಾ ಸಂಪತ್ತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯೂ ಆಗಿವೆ.

ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರಕಾಶಕರಾದ 'ಕನ್ನಡ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು, ಶಿವಮೊಗ್ಗ' ಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಯತ್ನ-ಶ್ರಮ ಪ್ರಶಂಸನಾರ್ಹ. ಪಶುವೈದ್ಯ ವೃತ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಿ, ತನ್ಮೂಲಕ 'ಅಧಿಕೃತ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ' ಸಂಪತ್ತನ್ನು ವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪತೊಟ್ಟು, ಕರ್ಯಪ್ರವೃತ್ತರಗಿರುವ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಗಳಾದ ಡಾ. ನಾಗರಾಜ್ ಕೆ. ಎಮ್. ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸದಸ್ಯರುಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು. ಡಾ. ಟಿ-ಎಸ್-ಆರ್ ಅವರ ಈ ಕೃತಿಯಿಂದ ಮೊದಲ್ಗೊಂಡು, ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಲವಾರು ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಪಶುವೈದ್ಯರ ವೃತ್ತಿಪರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪ್ರಕಟಣೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಮಹತ್ತರ ಸಾಧನೆಗೈಯ್ಯಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತೇನೆ.

'ವೃತ್ತಿ ಪರಿಧಿ' - ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪಶುವೈದ್ಯರೂ ಓದಲೇಬೇಕಾದ ಒಂದು ಮನೋಜ್ಞ ಕೃತಿ. ಮೊದಲ ಮುದ್ರಣ ಕಂಡಿರುವ 1000 ಪ್ರತಿಗಳು ಲಭ್ಯವಿದ್ದು, ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಲೇಖಕರಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಖರೀದಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ (ಮುಖಬೆಲೆ ರೂ.75=00 ಮಾತ್ರ).

mom n me..

In recent years, the rate at which Caesarean Section is performed during child birth has risen; up to a record level of nearly the second quartile - (Q₂).

Image by Google

Mom: Dear.. you seem to have grown 'silent' lately..?
Child-in-Womb: Not really maa..

(long pause)

How long is it from now till I be born?

Need not wait for too long.. it's almost full term & you soon would be in the external world.. to be born is your preference alone

There is only one reason I still would love that happen..

One reason..?

Yea.. want to see my 'Dad'!

Oh dear! Hes been eagerly waiting for you & sure you are blessed with the best ever 'Dad'..

Am I.., mom??

Yes you are, my child..

(silence)

Are you sleepy?

Naa.. I prefer not to; want to live this phase of my life to its fullest

That's my wish too.. (gently pats the baby beneath her womb).. you definitely will get to live the rest of your life to it's fullest.. that's our responsibility, anyways

I fear.. may not

What on the earth made you think so?

I see your dreams are very often so scary..

Common.. most of my dreams are no better than just imagination!

Imagination or anticipation.. dreams might lie but not your heart.. I easily read it beat of fear!

(silence)

How do I figure out my gender, mom?

Why should you?!!

If not me now, the 'world' later would do..

The 'world' is crazy, don't be bothered much

(pause)

I love you, my child..

I too, mom. But the 'world' wouldn't if I don't get my gender just right

(long pause)

Can you rest a bit more on your back maa? My shoulder is aching

Ok.. are you fine now?

Yes.. a lot better. Thanks maa

(pause)

What made you think of me, mom?

There's been a lot of expectation that I give birth to you after your Dad and me got married

Hmmmm..

It's the same pressure almost all women undergo.. which ends up with the pleasure of giving birth to a life

Not just 'life', mom; it's all about a 'boy' or 'girl'

Well, we are least bothered by that

'Life' isn't just we three. 'World' is cruel, isn't it?

(silence)

Maa, whats 'heaven'?

Believed to be a paradise, where Gods & Angels live..

And, 'hell'?

Realm of evil & suffering..

Mumma.. I prefer to live in 'heaven' than being born in 'hell'

Yet another caesarean section; 'world' smiles, the 'child' cries..

Web Browser : ಅಪಾಯದ ಹೊಸ್ತಿಲು?

ಬರವಣಿಗೆಯು ನನ್ನ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲ, ಹವ್ಯಾಸವಷ್ಟೇ! ಏಳನೇಯ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗೊಮ್ಮೆ ರಚಿಸದ 'ಕಥೆ'ಯೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಗಳೇನೇ ಇದ್ದರೂ ಅವು ಕೇವಲ ಈ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾದಂಥವು. ಯಾವುದೊ ಪ್ರೇರಣೆಗೊಳಪಟ್ಟು ಈಗೊಮ್ಮೆ ಆಗೊಮ್ಮೆ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಕೆಲವು ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದೂ ಉಂಟು; ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲವುಗಳೂ ಸಹ ಇತರೆ ಅನೇಕ ಬರೆಹಗಳ ಜೊತೆ 'ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿ' ಸೇರಿಕೊಂಡದ್ದು ಈಗ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ.

ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಕರ್ನಾಟಕ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಂಘ, ಬೆಂಗಳೂರು ಇವರು ಹೊರತರುತ್ತಿರುವ 'ಪಶುವೈದ್ಯ ಧ್ವನಿ' ಎಂಬ ಚಾತುರ್ಮಾಸಿಕ ವೃತ್ತಿಪರ ಸುದ್ದಿ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕ ಮಂಡಳಿಯ ಸದಸ್ಯನಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಾಗ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಜೊತೆಗೆ ಆಘಾತವೂ ಆಯಿತು. ತದನಂತರ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿರುವ ಎರಡೂ ಸಂಚಿಕೆಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಕೊಡುಗೆ ಶೂನ್ಯ; ಇದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರಿವು ನನಗಿದ್ದು, ಮುಂಬರುವ ಸಂಚಿಕೆಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಶಕ್ತಿ-ಸಮಯಾನುಸಾರ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಆಶಯ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ.

ಈ ಮಧ್ಯೆ, 'ಪಶುವೈದ್ಯ ಧ್ವನಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪಶುವೈದ್ಯ ವೃತ್ತಿಪರರಾದ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೆ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ 'ಗಣಕ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಾಲ' ವಿಷಯವಾಗಿ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದೊಂದಿಗೆ 'ಜಾಲ ಲೀಲ' ಎಂಬ ಅಂಕಣವನ್ನು ನಿಯತವಾಗಿ ಬರೆಯಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡುವಂತೆ ನಾನು ಕೋರಿದಾಗ, ಒಮ್ಮತದಿಂದ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಕರ್ನಾಟಕ ಪಶುವೈದ್ಯ ಸಂಘದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಹಾಗೂ ಪಶುವೈದ್ಯ ಧ್ವನಿ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಪ್ರಧಾನ ಸಂಪಾದಕರಿಗೆ ನಾನು ಚಿರಋಣಿ.

ಗಣಕ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಾಲಗಳ ವಿಷಯವಾಗಿ ನನ್ನ ಜ್ಞಾನವು ಅತ್ಯಂತ ಸೀಮಿತವಾದುದು; ಆದರೂ, ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದನ್ನು ನನ್ನ ಪಶುವೈದ್ಯ ವೃತ್ತಿಪರರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಂದಿರುವ ಪ್ರಥಮ ಲೇಖನ 'Web Browser : ಅಪಾಯದ ಹೊಸ್ತಿಲು?' ಮುದ್ರಣ ಕಂಡಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ನಿಮ್ಮ ಸಲಹೆ, ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ, ಅನಿಸಿಕೆ ಹಾಗೂ ವಿಮರ್ಶೆಗಳಿಗೆ ನಾನು ಮುಕ್ತ.

ಲೇಖನ - 1

1995 ರ ಸುಮಾರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮವಾಗಿ ನಾನು ನನ್ನ personal computer ಗೆ dial-up ಸೇವೆಯ ಮೂಲಕ ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಸಂಪರ್ಕ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಎದೆಬಡಿತವು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ನೂರು ದಾಟಿತ್ತು! ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಾಲದೊಂದಿಗಿನ ಸಂಪರ್ಕ ಅತೀ ವಿರಳವಾದ್ದರಿಂದ, ಉದ್ವೇಗ-ಹೆದರಿಕೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ನನ್ನನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಇಂದು ಅನೇಕ ವಿನೂತನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರವಾಗಿದ್ದು, ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಒಡನಾಟವಿಲ್ಲದ ಗಣಕಯಂತ್ರವು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವೆಂಬ ಭಾವನೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ವೃತ್ತಿಪರರಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಮೂಡಿದೆ.

ಇಂದಿಗೆ ಅಂತರ್ಜಾಲವು ಬೃಹದಾಕಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ. ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ ಹಲವಾರು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ-ತಂತ್ರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ web browsers ಗಳದ್ದೇ ಸಿಂಹಪಾಲು. Browser ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಇನ್ನಾವ ಸಾಧನದ ಮೂಲಕವೂ ನಮ್ಮ ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಬಳಕೆ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವೆನ್ನುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. ಪ್ರಪಂಚದ ಬೇರೆ ಯಾವುದೋ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿನ ಗಣಕಯಂತ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಉಪಯುಕ್ತ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನಾವು ನಮ್ಮ ಯಂತ್ರದ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಲ್ಲಿಯೇ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡಲು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಈ browser ಎಂಬ ಸಾಧನವು ಇಂದು ಗಣಕಯಂತ್ರದಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ದೈನಂದಿನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿಯೇ ಮಾಡಿಮುಗಿಸಿ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಬೇಡಿಕೆಗಳಿಗನುಸಾರವಾಗಿ ತನ್ನ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ.

Browser ಗಳು ನಮಗೆ ಎಷ್ಟು ಉಪಕಾರಿಯಾಗಿವೆಯೋ, ಅಷ್ಟೇ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಬಹುದಾದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿರುವುದೂ ನಿಜವಷ್ಟೆ! ತಪ್ಪೆಸಗುವುದು ಹೇಗೆ ಮಾನವ ಸಹಜ ಗುಣವೋ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾನವ ನಿರ್ಮಿತ browser ಗಳು ದೋಷಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದೂ ಸಹ ಅಷ್ಟೇ ಸಹಜ. ಇಂತಹ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಾಂತ್ರಿಕ ದೋಷಗಳು ನಾವು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದಂತಹ ತೀವ್ರತರ ಅಪಾಯಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ನಮ್ಮ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದಂತೆಯೇ ಸಿಲುಕಿಸಿದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಿಲ್ಲ! ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆಯೇ Net Banking ಸೌಲಭ್ಯವಿರುವ ನಮ್ಮ ಉಳಿತಾಯ ಖಾತೆಯಲ್ಲಿನ ಹಣವು ಇಲ್ಲವಾಗುವುದು, Credit Card ತಂತಾನೇ ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣವೊಂದರಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಯಾವುದೋ ಜಾಲತಾಣದ ಖಾತೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಬಳಸುವ password ಬದಲಾಗಿಹೋಗುವುದು, ನಮ್ಮ ಗಣಕಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಿದ್ದ ಕಡತದಲ್ಲಿನ ಗುಪ್ತ ಮಾಹಿತಿಯ ಸೋರಿಕೆಯಾಗುವುದು, ನಿನ್ನೆಯವರೆಗೂ ಚಂದವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ computer ಇಂದು ದಿಢೀರ್ ಸ್ತಬ್ಧವಾಗುವುದು ಹಾಗೂ ಇನ್ನೂ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಚಮತ್ಕಾರಗಳು ನಡೆದುಹೋಗಲು browser ಗಳು ಕಾರಣವಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೂ ಇವೆ ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವ.

SQL Injection, Phishing, URL Redirection, Session Hijacking, Cross-Site Request Forgery, Malware/Spyware Attack, DNS Hijacking ಮುಂತಾದ ಸುರಕ್ಷಾ-ಬೇಧ ಅನೈತಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಾವು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಬಳಸುವ browser ಗಳ ಮೂಲಕವೂ ನಡೆಯುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವು ನಮಗಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಬಹುತೇಕ ಅನಾಹುತಗಳು browser ಗಳಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದಾದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ದೋಷಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ, ಬಳಕೆದಾರರಾದ ನಮ್ಮ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಅಥವಾ ಉದಾಸೀನತೆಯಿಂದಲೂ ಸಹ ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆಂಬುದನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.

ಅಂತರ್ಜಾಲವೆಂಬ ಮಹಾಸಾಗರದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹೊಸ್ತಿಲಿನಂತಿರುವ Internet Explorer, Mozilla Firefox, Opera, Google Chrome ಮುಂತಾದ Web Browser ಗಳ ಆಯ್ಕೆ, ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಎಡವಿದರೆ ಅಪಾಯ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಉತ್ತಮ ಹಾಗೂ ಸುರಕ್ಷಿತ browser ನ ಆಯ್ಕೆ ಹೇಗೆ? ಸುರಕ್ಷತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ browser ನ ಬಳಕೆಗೆ ಎಲ್ಲೆ ಯಾವುದು? Browser ಗಳ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಅನುಸರಿಸಬೇಕಾದ ಮುಂಜಾಗ್ರತಾ ಕ್ರಮಗಳೇನು? Browser ಗಳ ಮೂಲಕ ನಡೆದುಹೋಗಬಹುದಾದ ಅಚಾತುರ್ಯಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯಗಳೇನು? ಇಂಥಹ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳೋಣ, ಮುಂಬರುವ ಸಂಚಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ. . .

(ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ನುಡಿ ತಂತ್ರಾಂಶದ ASCII ಸ್ವರೂಪದಿಂದ UNICODE ಗೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಹಳ್ಳಿಮನೆ ಅರವಿಂದ ಅವರ ASCII2UNICODE ತಂತ್ರಾಂಶ ಬಳಸಲಾಗಿದ್ದು, ಇಂಥಹ ಒಂದು ಉಪಯುಕ್ತ ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ ಅರವಿಂದ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ತುಂಬುಹೃದಯದ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು)

ಮುಂದಿನ ಲೇಖನ ಇಲ್ಲಿದೆ: Web Browser : ಜಾಣ್ಮೆಯ ಆಯ್ಕೆ

Social Sense

Bangalore Metropolitan Transport Corporation (BMTC) buses play a vital role in my daily life; since they are my only means of commuting from home to work and back. It's such a 'pleasure', 'fun' and 'adventure' traveling in BMTC buses, one can realize it by personal experience alone. If you ain't traveling in BMTC, you definitely are missing the cruise of life for sure!

I always try to keep myself calm and relaxed while in city buses, in spite of all the drama happening around; mostly ending up falling asleep* (*if at all I get a seat to sit). Many a times I do wonder, how on this earth am repeatedly ending up sleeping in a crowded public shuttle? that too in BMTC! Does this effort of mine deserve an applause??

It was probably 6 months ago by now and an early morning when I (as usual) managed to (literally) jump into one of those speeding buses busy running a 'rat race' towards their common destination. Hardly I could find a few other passengers in the bus, who were still showing signs of discomfort recovering from their adventurous act of getting into the bus. Though the tupperware box getting burnt by the hot rice packed by my wife inside bag needed all the air gushing in from the window, I luckily could slide shut the glass shutter with ease (sometimes the windshields seldom move and some would have no handles, while few others might have went missing!).

While numerous PHP codes kept on dancing in joy for me being unable to put them right into the logics, a guy in his mid-teens gave a blasting entry with his cell phone singing aloud an old Kannada 'melody' - PREETIYALLI IRO SUKHA GOTTE IRALILLA.. HUU ANTIYAa? UHUU ANTIYAa..?? With this, my PHP application trying to find a way in executing the given logic crashed at once.

"Excuse me.." I spoke instantly
The guy looked at me, in response
"Can you please put your headset on?"
"I don't have one.." he complained
"Then, please mute the sound"
"Why should I?"
"Don't you think it might disturb others around?"
"Now a days drivers have FMs playing loudly in buses, would you go objecting at them too?" - an elderly-'looking' man interrupted and advised me "You cannot control things in public places.." while the song was still on and loud. Following this, couldn't even think of debugging my crashed codes for rest of the day; I was (sort of) upset.

It was only yesterday, I saw a notice displayed in one of the BMTC buses, which read:

Translation: BMTC, Head Office, Shantinagar, Bangalore - 27. Notice for passengers & students: Playing music loudly from mobile phones in buses causing noise pollution and inconvenience to co-passengers is prohibited. It is a punishable offense. Please co-operate.

On reading this, I felt more unhappy than happy; for in this modern educated world, people tend to forget, neglect and never try to understand even simplest things unless enforced by law; the need of the hour seems to be 'social sense'. Sigh..

ಕ್ರೌರ್ಯಕ್ಕೆ ಕಮರಿಹೋದ ಕಂದಮ್ಮ

ಸತತ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಜೀವನ್ಮರಣ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿ, ಸೋತು ವಿಧಿವಶವಾದ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಹಸುಗೂಸು 'ನೇಹ ಭಾನು ಅಫ್ರೀನ'ಳ ಪೂಜ್ಯನೀಯ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಗೌರವಪೂರ್ಣ ನಮನಗಳು.

ಮರೆಯಾದ ಮಗು - ನೇಹ

'ಎಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾಳೋ, ಅಲ್ಲಿ ದೈವನು ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ' - ಎಂದು ಸಾರಿ ಹೇಳುವ ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತದ ನೆಲದಲ್ಲಿ, ನವಜಾತ ಹೆಣ್ಣು ಶಿಶುವಿನ ಮೇಲೆ ನಡೆದುಹೋದ ಈ ದೌರ್ಜನ್ಯವು ದುರಾದೃಷ್ಟಕರವಲ್ಲವೆ? ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು 4-ಜಿ ತರಂಗಾಂತರಗಳ ಎಲ್ಲೆ ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯಲು ಹವಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬಗೆಗಿನ ಕೀಳರಿಮೆಯ ನಿಲುವು ಬದಲಾಗುವುದಿರಲಿ, ಅಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗಾದರೂ ಸುಧಾರಿಸದೇ ಹೋದುದು ಒಂದು ದುರಂತವೇ ಸರಿ. 'ಸ್ತ್ರೀ ಮೇಲಿನ ನಿರಂತರ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ವಿಕೃತ ಸಮಾಜದ ಏಳಿಗೆಯಾಗುವುದಾದರೂ ಎಂತು?' ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಕಾಣದ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಆವರಿಸಿ ರೌದ್ರನರ್ತನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದೇನೋ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯುಂಟಾಗುತ್ತಿದೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ.

ತನ್ನ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ 'ತಂದೆ' ಎನಿಸಿಕೊಂಡವನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕಂಡರಿಯದ ನೇಹಳ ಮೂರೂ ತಿಂಗಳ ಬದುಕು ಆತನ ಕ್ರೂರ ದುರ್ನಡತೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟವೇ ಆಗಿದ್ದಿತು. ಮೂಲತಃ ಮಧ್ಯವ್ಯಸನಿ ಹಾಗೂ ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳ ದುಶ್ಚಟಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದ 25ರ ಉಮರ್ ಫಾರೂಕನಿಗೆ ನೇಹಾಳ ತಾಯಿಯಾದ 19ರ ರೇಷ್ಮ ಭಾನು ಎರಡನೇಯ ಮಡದಿ. ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ವರದಕ್ಷಿಣೆಯ ಕಿರುಕುಳದಲ್ಲೇ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದ ರೆಷ್ಮಳಿಗೆ ನೇಹಳ ಹುಟ್ಟು ದುಸ್ತರವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿತ್ತು. ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿನ ಜನನಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಕಾರಣಕರ್ತನೆನ್ನುವ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ತಂದೆಯು, ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸಿ, ಸಿಗರೇಟಿನಿಂದ ಸುಟ್ಟು, ಮನಬಂದಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಂದ ಕಚ್ಚಿ, ಅದರ ತಲೆಯನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಗೋಡೆಗೆ ಗುದ್ದಿಸಿ ಕೊಲ್ಲಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದನೆಂದು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಲೂ ಸಹ ದಿಗಿಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಈ ಎಲ್ಲಾ ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾದ ಮುಗ್ಧೆ ನೇಹ ಅನುಭವಿಸಿರಬಹುದಾದ ಮೂಕಯಾತನೆಯ ಕ್ರೌರ್ಯಾನುಭವ ಅದೆಂತಹುದಿರಬಹುದು?? ಎಂಬುದನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಾಣಿವಿಲಾಸ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ತೀವ್ರ ನಿಗಾ ಘಟಕದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆದ ಕಂದಮ್ಮನೇ ಬಲ್ಲಳು.

ಪ್ರತಿನಿತ್ಯವೂ ಅನೇಕ ವಿಧವಾದ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳನ್ನೆದುರಿಸುವ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುವ ನೇಹ, ತನ್ಮೂಲಕ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ನಡೆದುಹೊಗುತ್ತಿರುವ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳ ಬಗೆಗೆ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಬರಿಯ ಮೌನದಲ್ಲಿಯೇ ಕೂಗಿ ಹೇಳಿ ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ. ಆಯೋಗ, ಸಮಾಜ, ಸಮಿತಿ ಹಾಗೂ ಸರ್ಕಾರೇತರಗಳು ನೇಹಳಂತಹ ಹಲವಾರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಬಲಿದಾನಕ್ಕೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಟ್ಟು, ಫಾರೂಕನಂತಹ ಸಹಸ್ರಾರು ಪಾಪಿಗಳಿಗೆ ಕಾನೂನಿನ ಸೋಗಿನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿರುವುದು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಹೀನಾಯ ದುರಾಚರಣೆಗೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿಯಂತಿದೆ. ಆದರೆ, ಇಂತಹ ದುಷ್ಟ ಮಾನವರ ಅಟ್ಟಹಾಸವು ಇನ್ನು ಬಹಳ ಕಾಲದವರೆಗೆ ಮುಂದುವರೆಯಲಾರದಂಥ ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಕಾಣುವುದಂತೂ ಶತಸಿದ್ಧ. ಇದರ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯೇನೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ನೇಹಳ ದುರ್ಮರಣವನ್ನು ಸಹಿಸದೇ, ಹೆತ್ತ ತಾಯಿಯ ಹೃದಯವಿದ್ರಾವಕ ಆಕ್ರಂದನಕ್ಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತಾ, ಸುರಕ್ಷಿತ ರಾಜಧಾನಿ ಉದ್ಯಾನನಗರಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಮಾತೆ ಭೂತಾಯಿಯು ಇಂದು ಕೋಪದಿಂದ ಕಂಪಿಸಿದಳು.

4 - a rOll Over of 3

On 04-04-2012, 'four' 'firsts' did happen in life:

1. Going for a movie with my wife (16 months) after marriage
2. Watching a Tamil movie on a big screen
3. Getting to see the ambiance of PVR Cinemas
4. Me visiting Forum Mall (being a Bangalorean?? shame!! huhh..)

It was during our vacation in Manali, for the first time I happened to see the song 'why this kolaveri di?' played in some (really don't remember which) channel; but, impressive it was! 'Hes Dhanush, S-I-L of Rajanikanth singing it for his own movie directed by his wife Aishwarya' - introduced my wife while we were breaking our fast early in the morning with bread-omelette. 'Hmmmmm...' I said; neither my wife knew nor me, whether it was my response to the song or the tasty dish.

Even after '3' (a little more than 'too') much of thinking for '3' days after watching, I really don't know why the movie is named '3'?. 'Why the name 3?' was my first question to my wife, who had no clue either and my conscious failed to pick any glimpse from the movie relating to '3'. Is it because '3' stars Dhanush (son of Director KasthuriRaja), Aishwarya (daughter of Rajanikanth) and Shruti (daughter of Kamalhassan) are involved in making this movie, the name '3'?

The movie feels fresh in every aspect, Aishwarya seem to have proved herself in this debut. Dhanush justifies his 'psycho' brand while Shruthi looks promising. Winning edge is the fact that the movie takes almost everyone back to their teen-age, which none can forget throughout life. With the pleasant aroma of 'love' from 'kolaveri' song, it will be a definite 'shock' to see the movie starting with the funeral of 'Ram' (Dhanush). Flashback trick used by Aishwarya really works in relieving viewers from this 'sentimental' shock. Re-recording alone reveals the extensive homework made behind the screens right from Script writing to Movie making.

'why this kolaveri di' song rocks on screen too; all the credit goes to Anirudh Ravichander, boy behind the Music. Enough has been made for the song in the Movie to help it find itself a place with ease adjacent to its Album version. Distributors did make sure to highlight 'why this KOLAVERI DI' on all stills, which signifies the importance of this song in the success of the movie as such. Also, this song gains a lot of 'meaning' (with bipolar disorder) on screen unlike in album to answer much of the critics it had gained for lyrics.

Film making is not just all about it. With its tragic end for Ram not disclosing his psychological disorder to Janani (Shruthi) and committing suicide, I strongly doubt if the movie successfully conveys the message 'Suicide is not the solution for Bipolar Disorder; it can well be treated to cure with the advancement in Medical Science', which is flashed on screen by the film makers soon after the abrupt dismissal of the screenplay. Instead, the movie would have been made in such a way that it conveys the message by itself.

'ok mama.. now theme changeu..'

The movie has gotten a lot in it to say that 'love can win anything'; very true. Ram scoring highest in Physics (coz Janani joins him in tuitions) and Janani's dumb sister starts speaking with her love towards sister are two such instances. Now, why not Ram cure his bipolar disorder after marriage with the 'love' that exists between them? Support program is one of the suggested therapy for bipolar disorder patients, a wife would definitely qualify for carrying out this.

Given a chance for me to play Aishwarya's role in this film making, I would have made Ram to disclose his psychological condition to Janani (frankly speaking, it isn't easy to hide 'anything' from wife) after marriage and given the responsibility of curing it to Janani.

'whaa wat-a change over mama..'

This way Dhanush would have made his way out of 'psycho' trend, Shruthi would have saved a lot of her tears for not crying, movie would have entertained all group of audience, love & life would have dominated and won over mania & suicide, viewers would have got into a positive frame of mind towards life at the end and most importantly there wasn't any need to flash the 'message' after the screenplay since the movie itself would have successfully conveyed it by then.

Finally, with all these changes I would probably not let the movie be named '3'. For all the successful changeover I made, with the existing '3' stars another superstar 'ME' would have been added to name the movie '4'!!

'super mama ready.. oneee twooo three 4'

Making of ಕಹಳೆ

www.kahale.gen.in

ಬಹುತೇಕ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮಾನವರಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ತಮ್ಮ ಭಾಷೆ, ನೆಲ ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೆಡೆಗೆ ವಿಶೇಷವಾದ ಒಲವು ಇರುವುದು ಸಹಜವಷ್ಟೆ. ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಇದು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಗೊಂಡರೆ, ಉಳಿದವರಲ್ಲಿ ಅಂತರಾಳದ ಒಳಗೆಲ್ಲೋ ಸುಪ್ತವಾಗಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ವ್ಯಕ್ತ-ಅವ್ಯಕ್ತತೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಕಾರಣಗಳು ಏನೇ ಆದರೂ, ತನ್ನೊಳಗಿರುವ ನಾಡು-ನುಡಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಅಭಿಮಾನ-ಗೌರವಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಭಾವನೆಯು ಮಾತ್ರವೇ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಬುದ್ಧಿ ತಿಳಿದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ನನ್ನ ಮಾತೃಭಾಷೆ ಕನ್ನಡದ ಕಟ್ಟಾಭಿಮಾನಿ ನಾನಲ್ಲವಾದರೂ, ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆಲ್ಲಾ ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಕನ್ನಡ ಹಾಗೂ ಕರ್ನಾಟಕದೆಡೆಗಿನ ಅಗೋಚರ ಸೆಳವು ಆಧಿಕ್ಯವಾದುದರ ಅರಿವಾಗತೊಡಗಿತು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ, ಆಗಸ್ಟ್ 2011 ರಲ್ಲಿ ಸಂಚಯ ತಂಡದವರು ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡಿದ್ದ 'ಅರಿವಿನ ಅಲೆಗಳು' ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಪ್ರಭಾವವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿ, ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕನ್ನಡಿಗನನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿತ್ತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮುಂಬರುವ 2011 ರ ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವವನ್ನು ವಿಶಿಷ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಿಯೇ ತೀರಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲವು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಗಾಧವಾಯಿತು.

ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ನನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ, ಅನ್ಯಮಾರ್ಗ ತೋರದೆ ಅರಿವಿನ ಅಲೆಗಳು ಬಳಗದವರಂತೆಯೇ 'ಅರಿವಿನ ಅಲೆಗಳು' ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದು ನಾನೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ನನ್ನೊಳಗೆಯೇ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಈ ವಿಚಾರಧಾರೆಯನ್ನು ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು, ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯನಾದ ಗುರುರಾಜ ತೋರಿದ ಆಸಕ್ತಿಯು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬಿ, ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕನ್ನು ಮೂಡಿಸಿತು. ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವಾಚರಣೆಗೆ ಪಣತೊಟ್ಟ ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಒಂಟಿಯಾಗಲಾರೆನೆಂಬ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಹುಸಿಯಾಗಗೊಡದ ಗೆಳೆಯನೊಡಗೂಡಿ ಇಬ್ಬರು ಸದಸ್ಯರ ತಂಡವೊಂದನ್ನು ರಚಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಬಹುಶಃ ಯಶಸ್ಸಿನೆಡೆಗೆ ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯೆಂದೇ ನನ್ನ ಭಾವನೆ.

ಆಧುನಿಕತೆಯು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ನೆರವಿನೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮಗಳ ಬದುಕನ್ನು ದುಸ್ತರವಾಗಿಸಿ, ಮಾನವರ ನಡುವಿನ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧದ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಲಿನೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿಸಿರುವುದರಿಂದ ತಂಡದ ಸದಸ್ಯರುಗಳಾದ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸಂವಾದ-ಚರ್ಚೆಗಳು ಕೇವಲ ಮಿಂಚಂಚೆ ಹಾಗೂ ಕಿರುಸಂದೇಶಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಂಡಿತ್ತು. ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣವೊಂದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ನವಂಬರ್ 2011 ರ ಮಾಹೆಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದಿನವೂ ವಿವಿಧ ಲೇಖಕರಿಂದ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ರಚಿತಗೊಂಡ ಬರೆಹಗಳನ್ನು ಆ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತರಿಸುವ ವಿಚಾರವನ್ನು ನಾನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಾಗ, ಮರುಮಾತಾಡದೇ 'ಸೈ' ಎಂದು ಸಮ್ಮತಿಸಿದ ಗುರುರಾಜರ ಆತ್ಮಸ್ಠೈರ್ಯವನ್ನು ನಾನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇರಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಸರಿಸುಮಾರು 30 ವಿವಿಧ ಲೇಖಕರಿಂದ ರಚಿತಗೊಂಡ ಕನ್ನಡದ ವೈವಿಧ್ಯ-ವಿಶೇಷ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದು ನಮಗೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೆಯಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮನಗಂಡಿದ್ದ ನನಗೆ '30 ಲೇಖನಗಳು ಏನೂ ಕಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ ಬಿಡಿ ಪ್ರಾಶಾಂತ್' ಎಂಬ ಗುರುರಾಜರ ಸರಳ ನುಡಿಗಳು ಮರಳುಗಾಡಿನಲ್ಲಿ ಓಯಸಿಸ್ ಕಂಡ ಅನುಭವ ತಂದುಕೊಟ್ಟವು. ಆದರೂ, ಮುಂದಿನ ಹಲವಾರು ದಿನಗಳು 'ಕನಿಷ್ಟ 30 ಲೇಖನಗಳು ಸಂಗ್ರಹವಾಗದಿದ್ದರೆ ಮಾಡುವುದಾದರೂ ಏನು? ಹೀಗಾಗಿಹೋದರೆ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಏರುಪೇರುಗಳಾಗಿ, ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವವನ್ನು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಆಚರಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿರುವ ನಾವು ತಲೆತಗ್ಗಿಸುವಂತಾಗಬಹುದೇ? ಈ ರೀತಿಯಿಂದಾಗಬಹುದಾದ ಸೋಲಿನಿಂದ ಕನ್ನಡ ನಾಡು-ನುಡಿಗೆ ನಾವೇ ಅವಮಾನ ಮಾಡಿದಂತಾಗುವುದೇ?' ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಅನೇಕ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ನಾನು ಜಿಜ್ಞಾಸುವಾದೆ.

(ಮುಂದುವರೆಯುವುದು..)