Humans & Humanity

Humanity @ its best..?!

Yesterday morning, (as usual) it was a bit late while I started to Office. Considering my threshold of laziness, that isn't news. Vehicle traffic on the road was (unusually) sparing! Feels good to see congestion-free 'Namma Metro' lanes in Bangalore. My contentment for getting a chance to drive along so peacefully didn't last too long; as I saw what you can see in the picture above.

Bajaj Chetak scooter (no matter), a Man riding (no matter), and a pillion kid (no matter), with a 'heap' of broiler birds hung all around (this, does matter; at least to me).

Firstly, there should have been some basic thinking happening before procuring the birds for slaughter (well, as far as I know, none opt to procure adult broiler birds for rearing). No issues with non-veg eating; but, that shouldn't be considered a license for committing violence. Birds would have easily been procured from a nearby source/vendor to avoid imposing immense suffering on their part.

Secondly, if at all it was a mandate to procure birds from a distant source/vendor, proper transportation facilities should have been kept handy in advance. When we want the pleasure of eating tasty chicken, why not spend a few bucks more on its transportation?

Thirdly, if it was circumstantially unavoidable to dump the 'heap' of birds at the back of a bike/scooter, minimum common sense should have been employed to drive safe. I observed (can be observed in the above picture too) he was riding so close to the footpath all along, some birds were crushed hard to the edge of the footpath and it was a painful scene to see the feathers of those birds flying out while their head and body being rubbed to the concrete blocks making them cry 'kok-cok'.. 'kokcockak'..

Why do people think it is the bird's fate to undergo such sufferings by being picked up for slaughter? Just because their lives are going to end in a while or so, should we put their life to such 'misery'? At least, by handling them appropriately to reduce the transportation stress, is it not possible to act humane?

No humans are going to live forever; every one of us are going to end our life one day or the other, sooner or later. But still, we make sure to enjoy all possible worldly pleasures throughout our life. Now, then, if 'we' can, why not the 'chickens'? If 'humans' can; why not 'other forms of life' on earth? I get the feeling that, it isn't possible unless those birds peck us to bleeding death.

ಅರಗಿಣಿ

Water Painting by Me @ 10th Grade

ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ, ನನ್ನ ಕಪಾಟನ್ನು ಜಾಲಾಡಿ, ಶುಚಿಗೊಳಿಸುವ ಸುಸಂದರ್ಭ ಇಂದು ಒದಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. 'ಸುಸಂದರ್ಭ' ಎಂದು ಏಕೆ ಹೇಳಿದೆ ಎಂದರೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾನು ನನ್ನ ಮೇಜು, ಕಪಾಟು, ಬಟ್ಟೆ, ಕೊಠಡಿ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಶುಚಿಗೊಳಿಸುವವನಲ್ಲ. ಶುಚಿ ಮಾಡಲೇಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅಂಥಹ 'ಸಾಹಸ' ಮಾಡುವ ಜಾಯಮಾನದವನು. ಏನು? 'ಸೋಮಾರಿ' ಎಂದಿರೇನು? ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟೂ ದಿನ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೆ? ಆಶ್ಚರ್ಯ!!

ಮತ್ತೆ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾ, ನನ್ನ ಕಪಾಟನ್ನು ಶುಚಿಗೊಳಿಸುವಾಗ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಣ್ಣದ ಚಿತ್ರ ಕಾಣಿಸಿತು. ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡೆ. Water Color ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಾನೇ ಬಿಡಿಸಿದ 'ಅರಗಿಣಿ'ಯ ಚಿತ್ರ. ಇದನ್ನು ಬರೆದದ್ದು ಯಾವಾಗ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಅರಗಿಣಿಯ ಪಾದಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನನ್ನ ಸಹಿ ಕಾಣಿಸಿತು; ಜೊತೆಗೆ ದಿನಾಂಕವೂ ಸಹ. ಸಹಿ ಮಾಡಿ ದಿನಾಂಕ ಬರೆದಿಡುವಷ್ಟು ಬುದ್ಧಿ ಬಲಿತಿತ್ತು ಎಂದಾಯಿತು. ದಿನಾಂಕವನ್ನು ನೋಡಿ ತಾಳೆ ಹಾಕಿದಾಗ, ನಾನು ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಬರೆದ ಚಿತ್ರ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು.

ಇಷ್ಟೂ ದಿನ ನನ್ನ ಸ್ಮೃತಿಯಿಂದ ದೂರವಿದ್ದ ಒಂದಂಶವು ಈ ಚಿತ್ರ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ನೆನಪಾಗಿಹೋಯಿತು. ಅದೇನೆಂದರೆ, ನನ್ನ ಹೆಸರಿನ 'ಕನ್ನಡ ಮೊಹರನ್ನು' (Kannada Seal) ನಾನೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ; ಒಂದು ಮರದ ತುಂಡಿನಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತನೆ ಮಾಡಿ. ಆ ಮೊಹರನ್ನು ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರದ ಬಲತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಮೂದಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಇಂದು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ಬೆಳೆ-ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ, ನಾನು ಅಪ್ಪಟ ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿ, ನನ್ನ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಮನಸ್ಸು ಹೇಗೆ ಜಡವಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ ಎಂಬ ಅರಿವಾಯಿತು. ಹಿಂದೆಲ್ಲಾ, ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗ, ಏನಾದರೂ ಒಂದು ವಿಶೇಷವಾದದ್ದನ್ನು ಮಾಡುವ ತವಕ ನನಗೆ. ಆದರೆ ಈಗ, ಅದರ ತದ್ವಿರುದ್ಧ! ಹೀಗೇಕೆ? ನಾನು, ಮತ್ತೆ ನಾನಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಪ್ರಬಲವಾದ ಆಶಯ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ; ಸಾಧ್ಯವಾದೀತೆ? ಕಾದು ನೋಡೋಣ.

Media Triumphs

Image from Google Archive

It was yet another day at School for me, when I had reached as usual on-time, carrying a huge bundle of books on my back and a small lunch box with water bottle in my hand. Tonnes of stuffs to a small mind and grams of food for a big stomach - controversy begins! But, wasn't too long it was proved not a usual normal day and we were Let-Off from School (hurray!!). All the way long back Home, I could only see burning tyres, shuttered down shops, taken off-the-road vehicles, police men replacing general public creating an absolute social nervousness around. I walk in the midst of these, gulping sips of water from the bottle to reach safe; on 6th December 1992.

Kar Sevaks had done a lot more than what they were expected to do in Ayodhya, they had demolished Babri Masjid. It was estimated that there were about 1,50,000 people in the 'purely' political rally that day and their 'courageous' act in Ayodhya had resulted in successful riots across the Country killing many innocent people (of both Communities) along with significant damage to public and private properties all over. It was 'said', that the organizing Leaders at place were unable to stop Kar Sevakas from performing their 'Seva'.

'I trusted them'; was all what the then Prime Minister of India P. V. Narasimha Rao had to say! Nothing much could be done by the Supreme Court, although it had assured that the disputed structure wouldn't be harmed and announced for a peaceful movement. Ten days later, on 16th December 1992, The Liberhan Commission of Inquiry was set up by the Government of India to investigate the 'act of destroying Babri Masjid'. This one-man Commission was to submit its report within three months, but it managed to embark itself as the longest running commission in the Indian history, which was granted extension 48 times before it submitted the report on 30th June 2009 following a delay of 17 years.

On 30th September 2010, it was a tough call for the Lucknow bench of Allahabad Court to deliver its verdict on the Ram Temple-Babri Masjid Title Suit. With a strong 6th Dec 1992 background, every precaution was taken to maintain law and order in the Country. Some State Governments declared the Schools and Colleges to remain closed and Special Forces were deployed in place to take the situation under control. Lucknow bench of Allahabad Court was declared no-access zone while it delivered the verdict and the High Court of Allahabad website graphed the highest visitor traffic in anticipation of the verdict.

When the verdict was actually pronounced, the pressure of the communal blood didn't record the expected hike. Though tight security and precautionary measures seemed to be the key factors, there were a lot more reasons behind. To me, the important role 'Media' had to play in this situation was as crucial as any other security steps taken by the Government; because with all the advanced Technologies in Communication, it is now possible to see Live pictures and updates from across the world right at the convenience of our fingertip.

It wasn't so easy a task for the Media covering this issue. Having picked the pulse of the people from their experiences in the past, NEWS Agencies of all forms acted aptly matured enough and did everything to educate the public of the issue and verdict. The way they sank deep in to the extent of basic English Grammar, to mention and impress upon the point that 'words used may convey different meaning given the context of the verdict' impressed me a lot. They did their possible best not to misinterpret the verdict, not to analyze the issue in a way that might hurt the sentiments of any Community and also played a key role in taking the situation of law and order under control.

If we can consider the way public and communal parties have reacted calm to the verdict on Ram Temple-Babri Masjid Title Suit as the victory of Judicature under the Constitution of India and intern consider it the success of Democracy at its best; I personally feel a majority of this credit is to be owed to the Media alone.

ದಸರಾ - 400 ಸುವರ್ಣ ವರ್ಷಗಳು

ಮೈಸೂರು ಅರಮನೆ

'ದಸರಾ' ಎಂದರೆ 'ಮೈಸೂರು' ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಪ್ರಖ್ಯಾತಿ ಪಡೆದಿದೆ ಮೈಸೂರಿನ ನವರಾತ್ರಿ ಆಚರಣೆ. ಒಂಭತ್ತು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ವಿಜೃ೦ಭಣೆಯಿಂದ ನಡೆಯುವ ದಸರಾ ಮಹೋತ್ಸವ, ವಿಜಯದಶಮಿಯ ದಿನದಂದು ಜಗತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧ 'ಜಂಬೂ ಸವಾರಿ' ಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಹಿಂದಿನ ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜ ವಂಶಸ್ಥರ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಪ್ರಕಾರವೇ ಇಂದಿಗೂ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಬರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮೈಸೂರಿನ ದಸರಾ ಸಡಗರದಲ್ಲಿ ಬರಿಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವೇ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯಾಗಲಾರದು.

ಮೈಸೂರು - ಕನ್ನಡಿಗರೆಲ್ಲರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಸುಂದರ ನಗರಿ. ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಧಾನಿ ಬೆಂಗಳೂರಾದರೂ, ಮೈಸೂರು ಕರ್ನಾಟಕದ 'ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ರಾಜಧಾನಿ' ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದಿದೆ. ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಕೃತಿ ಸಹಜವಾದ ಸೌಂದರ್ಯ ಹಾಗೂ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸ್ಥಳವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಮೈಸೂರು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಪ್ರವಾಸಿಗರನ್ನು ತನ್ನತ್ತ ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆಯುತ್ತಿದೆ. ಮೈಸೂರಿಗೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟ ಪ್ರವಾಸಿಗರು ತಮ್ಮ ಅನುಭವವನ್ನು ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ!

ಜಂಬೂ ಸವಾರಿ

ಮೈಸೂರಿನ ದಸರಾ ಉತ್ಸವವು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಚಾಮುಂಡಿ ದೇವಿಯು ಮಹಿಷಾಸುರನನ್ನು ಕೊಂದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲ್ಪಟ್ಟರೂ ಸಹ, ಅದು ಕೇವಲ ದೈವಾರಾಧನೆಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತಗೊಳ್ಳದಿರುವುದು ವಿಶೇಷ. ಒಂಭತ್ತು ದಿನಗಳು ಅರಮನೆ ದರ್ಬಾರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ವಿವಿಧ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಾಕ್ರಮಗಳ ರಸದೌತಣವು ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ಉತ್ಸವದ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯೂ ಹೌದು. ಈ ಉತ್ಸವದ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಆಕರ್ಷಣೆಯಾದ 'ಜಂಬೂ ಸವಾರಿ' ಯ ಚೆಂದವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲು ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು ಸಾಲದು. ಕಿಕ್ಕಿರಿದು ತುಂಬಿರುವ ಜನಸ್ತೋಮದ ನಡುವೆ ಸೌಮ್ಯವಾಗಿ ಸಾಗುವ ಆನೆಗಳ 'ಗಜಗಾಂಭೀರ್ಯ'ವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಲೇಬೇಕು.

ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ನಾಡಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆಗೊಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮಹತ್ವ; 1610 ರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಗೊಂಡು ಇಂದಿಗೆ 400 ವರ್ಷಗಳು! ಇಂದಿಗೂ ಸಹ ಎಂದಿನಂತೆ ತನ್ನ ವೈಭವಾಚರಣೆಯಿಂದ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸೋಗಡಿನಿಂದ ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ಉತ್ಸವವು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಮನೆಮಾತಾಗಿದೆ. ಈ ಉತ್ಸವವು ಬರಿಯ ಆಚರಣೆಯಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿರುವ ಕಲೆ ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಅಪಾರವಾದ ಶ್ರದ್ಧೆ, ನಂಬಿಕೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು. ನಮ್ಮ ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಶ್ರೀಮಂತ ಕಲಾಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿ, ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿರುವ ಕನ್ನಡಿಗರಾದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಪ್ರಶಂಸಾರ್ಹರು.

ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ದಸರಾ ಹಬ್ಬದ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು!

10-10-10

10:10:10 on 10-10-10 (42 min)

10th Second of the 10th minute of the 10th Hour of the 10th Day of the 10th Month of the 10th Year of this Millennium.

Once in a lifetime, we happen to come across such a UNIQUE moment! Isn't it? Let's try to catch up whats in store for the Special Day!

World Raw Food Day: (WRFD Website) It isn't new, many a times we happen to fall pray for Raw Food. Pollution in air, water, body and mind has pushed us back to Raw Food - a better way to Eat Healthy! Not bad. Now, Raw Food has managed to have its own Day of Recognition, 10th October every year, getting a kick-start from the 10th Day of the 10th Month of the year 2010. Should we eat only Raw Food on the Day? Well, that is purely left to one's discretion; no compulsion whatsoever. After all, the Cooked Food was earlier Raw!

Give it a Green Light: Yes, of course! Raw Food is mostly Green; it's Raw Food Day and definitely we got to illuminate Green. All the raw-foodists have their motto set strong to 'Give Raw Food a Green Light'! Not a bad idea at all. It would be a pleasure watching lights go Green with Dusk at 5 pm. Should we call it a Green Diwali?

The ClearWorth Tenovus 10/10/10: (www.run101010.co.uk) An event where people are going to run or walk a 10 Km long track on 10-10-10. Running a marathon along with family and friends - it's going to be a lot more fun, right? If a similar event was organized in Bengaluru, I would have flagged the marathon off to a blazing start.

Celebrations Everywhere: Out of curiosity, I did a Google Search for 10-10-10 and found that many young couples have planned and are excited to tie knots on this very Special Day! Some have plans to celebrate their wedding anniversaries and a few more their Birthdays. Overall, lot many things are going to happen across the Globe, on the personal front of many.

Binary Day 10\10\10: "On the 10 of October 2010 it is Binary day. So lets all celebrate and have some fun!!!" - If you are on Facebook, be a part of the Binary Day 10\10\10.

Me: As usual, am planning to welcome a lazy Sunday; with hopes to see the Sun for a while at least (its been quite some time he peeped out of the cloudy mask here in Bengaluru). Though it would be quite early to wake up, the Alarm is already set a while ahead of the unique moment 10:10:10 on 10-10-10 (whether my Alarm succeeds in disrupting my sleep on a Sunday is totally a different matter altogether). It took almost 42 minutes for me to design the above picture (binary of 101010 is 42).

So, then; Whats your plan for the Day?

Blogger ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಅಂತರ್ಜಾಲ (internet) ದಲ್ಲಿ ನಾವು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (English) ಅನ್ನು ಸಂವಹನ ಭಾಷೆ (communicating language) ಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತೇವೆ. ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ, ನಮ್ಮ ಮಾತೃಭಾಷೆ (mother tongue) ಯಲ್ಲಿರುವ ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣ (website) ವನ್ನು ನೋಡಿಬಿಟ್ಟೆವೆಂದರೆ - ವಾಹ್! ಅದರ ಖುಷಿಯೇ ಬೇರೆ!! ಅಲ್ಲವೇ?

ಹೀಗೆ, ಬ್ಲಾಗರ್ (Blogger) ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮಾತೃಭಾಷೆಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕನ್ನಡಿಗರು ಸಿಗದೇ ಇರಲು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವೇ ಸರಿ! ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಯಾದ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡವೂ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ನಾವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಭಾರತೀಯರಾಗಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡಿಗರಾಗಿ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡಬೇಕು. ಬರಿಯ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ ಸಾಲದೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತದಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಾದರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು? ನಾವೂ ಸಹ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಬಳಸಲು ಮುಂದಾಗಬಾರದೇಕೆ? ಇದು, ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಗೆ ತೋರುವ ಗೌರವ ಹಾಗೂ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ನೀಡಬಹುದಾದ ಕೊಡುಗೆಯಲ್ಲವೆ??

ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ನೀಡುವಲ್ಲಿ Blogger ಕೊಡ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದು; ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ ಬೆಳವಣಿಗೆ. Blogger ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬರೆಯುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಸುಲಭ; ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ:

ಹಂತ-1:

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ನಾವು Blogger ನಲ್ಲಿ Transliteration ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಬೇಕು. ನಮ್ಮ Blogger Dashboard ನಿಂದ Settings => Basic ಗೆ ಹೋದರೆ, ಆ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಕೊನೇಯ ಆಯ್ಕೆ 'Enable transliterate?' ಎಂದಿರುತ್ತದೆ. ಮೂಲತಃ ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರದೆ 'Disable' ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಇದನ್ನು 'Enable' ಮಾಡಿ, 'Kannada - ಕನ್ನಡ' ಭಾಷೆಯನ್ನು ಆಯ್ದಕೊಂಡ ಮೇಲೆ 'Save Settings' ಗುಂಡಿಯನ್ನು ಒತ್ತಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ನಮ್ಮ Blogger ನಲ್ಲಿ 'Kannada Transliteration' ಸಕ್ರಿಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಹಂತ-2:

ಹಂತ-1 ರಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿದಂತೆ ನಾವು ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ, ಹೊಸದೊಂದು ಲೇಖನ Blogger ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವಾಗ 'Kannada Transliteration' ಕಿರುಗುಂಡಿಯು ಕಾಣಿಸಿದರೆ, ನಮ್ಮ ಹಂತ-1 ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು.

ಹಂತ-3:

ಲೇಖನ ಬರೆಯುವ ಮೊದಲು, 'Kannada Transliterate' (ಅ) ಗುಂಡಿಯನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಒತ್ತಬೇಕು. ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ಅದು ಚಾಲನೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಚಾಲನೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ 'Kannada Transliterate' ಗುಂಡಿಯು ತಿಳಿ-ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದ ಚೌಕಾಕಾರವನ್ನು ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ (ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿ). ಲೇಖನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ English ಬಳಸಬೇಕಾದರೆ, ಕನ್ನಡ ಕಿರುಗುಂಡಿಯನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಒತ್ತಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸಬಹುದು. Google Transliterate ಬಳಸಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲು ಈ ಲೇಖನ ಓದಿ.

ಇತರೆ ಭಾಷೆಗಳು:

Blogger ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಇತರೆ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳಾದ ಹಿಂದಿ, ಮಲಯಾಳಂ, ತಮಿಳು ಮತ್ತು ತೆಲುಗು ಭಾಷೆಗಳು ಲಭ್ಯವಿವೆ. ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ, ಭಾಷಾಜ್ಞಾನ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಈ ಇನ್ನಿತರೆ ಭಾಷೆಗಳನ್ನೂ ಸಹ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಇವುಗಳಲ್ಲದೆ, Blogger ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಬಳಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೇನಾದರೂ ಸಂಶಯಗಳಿದ್ದಲ್ಲಿ ದಯಮಾಡಿ ತಿಳಿಸಿ. ನನಗೆ ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೂ ಸಹ, ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಚರ್ಚಿಸಿ ಸೂಕ್ತ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸೋಣ. ಮತ್ತೇಕೆ ತಡ? ಇಂದೇ ನಿಮ್ಮ Blogger ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಲೇಖನ ಬರೆಯಿರಿ.

ಎಲ್ಲಾದರು ಇರು, ಎಂತಾದರು ಇರು; ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನೀ ಕನ್ನಡವಾಗಿರು. ಜೈ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತೆ!

Why Blame Women?

Have you ever heard of Men who marry another woman, for their 'wives being incapable' of giving birth to a 'Baby Boy'? If not, lucky you! I always wonder why on this Planet Earth, people crave so much for a 'Baby Boy'? May be they think their Gene is (in)valuable and only Mr. Boy can actually Drop it down the generation lane!!

Even in my family, I was born following two elder sisters and "If at all you were not born boy, I might have had a tough time with in-laws" said Mom once. Today, I still do not find any valid reasons, to substantiate the necessity of a baby being born boy than a girl. Both of them, either a boy or a girl, at the end of the day are Human Beings; also, they both have every equal right to be born and make a living.

According to Cytology, all (normal) human beings have 23 pairs of chromosomes (totally 46 chromosomes); out of which 22 pairs are autosomes and only 1 pair is sex chromosomes. These sex chromosomes are basically responsible in determining the Sex of an individual. A normal individual with 'XX' sex chromosomes is a Female and one with 'XY' sex chromosomes is a Male. During fertilization, a zygote (baby) is formed by one sex chromosome each from male (father) and female (mother). If both male and female contributes 'X', then the zygote is 'XX' (female); If male contributes 'Y' and female (can only) contribute 'X', the zygote is 'XY' (male). This is the 'XY Sex-Determination System' of human beings in a nutshell.

Biologically speaking, the crucial part of sex determination is played by the Y-Chromosome or in other words (normal) sex determination is solely dependent on male (father) alone. Although the process of sex determination is highly unpredictable and is a mere chance factor, it is crystal clear that female (mother) cease to share the responsibility in determining the sex of a normal zygote (baby).

For no reason and no fault of theirs, Women are being made responsible for the birth of a baby girl and are subjective victims of inhumane social torture from ages now. But, being truly responsible, Men have been safely enjoying a comfortable position in the family and society. It isn't forgotten that 'ours is a male-dominant society'; though male-dominance itself is a highly questionable debate, it definitely otherwise shouldn't authorize to 'torture women'.

With all the physiological pleasure and pressure of the 9-month long pregnancy, Women also are ably taking the curse and tolerating the social harassment in Silence. Isn't it now necessary to brand Men (with a red-hot iron) to be responsible for the sex of the baby born; and from the bottom of the heart say to Women 'Hats Off' & end her sufferings??

ಬಾಪು, ನಿಮಗಿದೋ ಕಲಾ-ನಮನ

My 'Artistic Salute' to BAPU

02-10-2010, ಮೋಹನ್ದಾಸ್ ಕರಮ್ಚಂದ್ ಗಾಂಧಿ ಯವರ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ - ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪಾಲಿಗೆ 'ಗಾಂಧಿ ಜಯಂತಿ'. ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದರೆ ಬಹುಶಃ ವಿಶೇಷವಾದಂಥಹ ಅರ್ಹತೆ ಬೇಕೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ ಸಾಲದು! ಆದ್ದರಿಂದ, ಅಂತಹ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕದೆ, ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರದ್ಧೆ-ತನ್ಮಯತೆಯಿಂದ (ಮೇಲೆ ಕಾಣಿಸಿದ) ಅವರದೊಂದು ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ; ತನ್ಮೂಲಕ ಮಹಾನ್ ಚೇತನಕ್ಕೊಂದು ವಿನಯಪೂರ್ವಕ 'ಕಲಾ-ನಮನ' ಅರ್ಪಿಸಲಿಚ್ಚಿಸುತ್ತೇನೆ..

I would like to extend my Sincere Thanks to all those who are actually responsible in making me draw (after a pause of more than two decades) the above picture of Mahatma Gandhiji. There are no words, that could express my gratitude towards all your unbiased encouragement through Comments for the post ನಾಟ್ಯ ಗಣಪತಿ. Thank you so much, everybody!