ಯುವರಾಣಿ!

Junior Thimmi

ಹಿಂದಿನ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಛೇರಿಯ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿದ್ದ 'ತಿಮ್ಮಿ' ಎಂಬ ಶ್ವಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಜೀವ ಹೋಗುವಂಥ ವಯಸ್ಸಾಗಲಿ, ಅನಾರೋಗ್ಯವಾಗಲಿ ಆಕೆಯದಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ವಿಧಿಯ ಆಟ ಬಲ್ಲವರ್ಯಾರು? ತನ್ನ ನಾಲ್ಕು ಮುದ್ದು ಮರಿಗಳನ್ನು ನಾಗರಹಾವಿನಿಂದ ಕಾಪಾಡಲು ಹೋರಾಡಿ, ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು ತಿಮ್ಮಿ. ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿ-ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಉದಾಹರಣೆ ಬೇಕೇ? ಮನುಷ್ಯರಾಗಲಿ - ಪ್ರಾಣಿಗಳಾಗಲಿ, ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿಯು ಒಂದೇ; ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಕಳಂಕವಿಲ್ಲದ, ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ-ವಿಶಾಲ ಹೃದಯದ ತ್ಯಾಗ-ಪ್ರೀತಿ ತಾಯಿಯದು.

ಕಛೇರಿಯ ಆವರಣದಲ್ಲಿ 'ತಿಮ್ಮಿ' ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನಾನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿಸಿದ್ದೇನೆ, ಅಂತಹ ಪ್ರೀತಿಭರಿತ ನಮ್ರತೆಯ ನಡವಳಿಕೆ ತಿಮ್ಮಿಯದ್ದು. ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ನೋವು-ಕಳವಳ ದೇವರಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿತೋ ಏನೋ? ಆ ನಾಲ್ಕು ಮರಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕೆ ನೋಡುನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ತಿಮ್ಮಿಯ ಯಥಾರೂಪವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿಬಿಟ್ಟ ಪರಮಾತ್ಮ. ಅದೆಷ್ಟು ಹೋಲಿಕೆ ಇದೆ ಎಂದರೆ, ನಮ್ಮ ಕಛೇರಿಯವರಲ್ಲದೆ ಹೊರಗಿನ ಜನರೂ ಕೂಡ ಈ ಮುದ್ದು ಮರಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ 'ತಿಮ್ಮಿ ಥರಾನೇ ಇದೆ..' ಎನ್ನುವಷ್ಟು!

ಈ ಮುದ್ದು ಮರಿಗೆ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ 'ತಿಮ್ಮಿ' ಎಂದೇ ಕರೆಯುತ್ತೇನೆ, ಇನ್ನಿತರರೆಲ್ಲರೂ ಹಾಗೆಯೇ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ತಿಮ್ಮಿಯದು ಅರ್ಥಾತ್ ಆಕೆಯ ತಾಯಿಯದ್ದೇ ಸ್ವಭಾವ; ಅದೇ ಬಣ್ಣ, ಅದೇ ಹೋಲಿಕೆ, ಅದೇ ಗುಣ, ಅದೇ ನಡತೆ, ಅದೇ ನಮ್ರತೆ, ಅದೇ ಪ್ರೀತಿ - ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ತನ್ನ ತಾಯಿಯೇ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಿದೆಯೇನೋ ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತಿಮ್ಮಿ ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತಾಳೆ - ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುವಂತಹ ಪ್ರಕೃತಿಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ! ಕಛೇರಿಯ ನನ್ನ ಕೊಠಡಿಯ ಪ್ರಾಂಗಣವೇ ತಿಮ್ಮಿಯ ಸಧ್ಯದ ಮನೆ. ದಿನವಿಡೀ ಅಲ್ಲೇ ಮಲಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಹೊತ್ತಿಗೊಂದಿಷ್ಟು ನಮ್ಮ ನೌಕರರು ನೀಡುವ ಬ್ರೆಡ್, ಬಿಸ್ಕತ್, ಬನ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ತಿನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ನನ್ನ ಹಾಗೂ ಕೇಶು ಸರ್ ಊಟದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಿಮ್ಮಿಯು ದಿನವೂ ಜೋಡಿ; ತಿಮ್ಮಿಯೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಊಟಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಖುಷಿಯೇ ಖುಷಿ.

ತಿಮ್ಮಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ ಈ ಮುದ್ದು ಮರಿ ನೆಮ್ಮದಿ-ಸಂತಸ-ಆನಂದ ತಂದಿದೆ. ತಿಮ್ಮಿ ತನ್ನ ಮರಿಗಳ ಸೌಖ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿ ತಾಯ್ತನದ ಹಿರಿಮೆ ಮೆರೆದಿದ್ದಾಳೆ. ನಾವೂ ಸಹ ತಿಮ್ಮಿಯ ಆಸೆಯನ್ನು ಪುರೈಸಲೆಂದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿ-ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಈ ಮುದ್ದು ಮರಿಯ ಆರೈಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ವಂಚಿತಳಾಗಲು ಬಯಸದ ತಿಮ್ಮಿಯು ತನ್ನ ಮಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ; 'ಯುವರಾಣಿ'ಯಂತೆ!